Abstract | Full Text PDF

Bu yazý, koroner kalp hastalýðý (KKH) morbidite ve mortalitesi yüksek olan toplumumuzun TEKHARF çalýþmasý verilerinin sentezine göre Batýlýlarla kýyaslamada giderek ortaya çýkan farklý risk etmenleri yapýsýný ve KKH patogenezini açýklýða kavuþturma, bunun sonucunda yüksek koroner riske sahip bireyleri ortaya çýkarmaya ve onlarda risk azaltma saðlamasýna ýþýk tutma amacýný gütmektedir. 2000 yýlý kohortu KKH verilerinin çoðunluðuna ve Danimarkalý yetiþkinlerle karþýlaþtýrmaya dayanarak, baþlýca lipoprotein bozukluðu LDL-kolesterol yüksekliði olan Batýlýlardan total kolesterol, HDL-kolesterol, trigliseridler, apolipoprotein (apo) B, (santral) obezite, hiperinsülinemi, kan basýncý alanlarýnda yoðunlaþan göze çarpýcý farklýlýklar bulunduðu ortaya konmuþ, kadýnlarýmýzda öncelikle obezite, kan basýncý, apo B hususlarýnda erkeklere göre büsbütün daha sakýncalý bir risk profili ile karþý karþýya olduðumuz vurgulanmýþtýr. Plazma trigliserid ile apo B'ye iliþkin bulgular, toplumumuzda küçük yoðun LDL parçacýklarýnýn yaygýn bir popülasyon kesiminde arttýðýnýn iþaretidir. Aterojen dislipidemi olarak nitelenebilecek bu risk profilinin altýnda genelde viseral adipozite ve insülin direnci yatmaktadýr. Kandaki yað asitlerinin yað dokusunca yeteri kadar tuzaklanmadýðý, karaciðere ulaþan yað asidi akýmýnýn arttýðý, kaslarda trigliseridlerin fazla depolanmasý yoluyla insülin duyarlýlýðýnýn azaldýðý öne sürülebilir. Öte yandan hipertrigliserideminin, yetiþkinlerimizde sýk rastlanan HDL-K düþüklüðünün - santral obezite, sedanter hayat ve sigara içiminin yanýsýra - baþlýca nedeni olduðunun, bunun çoðunlukla genetik neden dýþýndan kaynaklandýðýnýn altý çizilmiþtir. Önerilen hipotezin uzantýsý olarak, 180-200 mg/dl'lik total kolesterol deðerlerinde dislipideminin eþlik edebileceðini hatýrda tutmak suretiyle risk deðerlendirilmesinin isabetli olacaðý, primer ve sekonder korunmada uygun hayat tarzýnýn benimsenmesiyle de milyonlarca kiþide kalp-damar saðlýðýnýn düzeltilebileceði sonucuna varýldý.

Based on the data of the Turkish Adult Risk Factor study accumulated over ll years, this paper attempts to clýa rac teri ze the disparity between the risk profiles of Turks and Western populations and to ascribe these to plausible pathogenetic mechanisms. Findings of the majority of patients w ith coronary heart disease (CHD) anel differences of data from the adult populations of Turks and Danes (of the Copenhagen City study) clearly show that - rather than LDL-cholesterol elevation - Turks exhibit str.iking features involving HDL-cholesterol , triglycerides, apolipoprotein (apo) B, (central) obesity , hyperinsulinemia and bloaci pressure. Turkish women, in particular, elisplay a profile of ri sk higher than men in regard to obesity, blood pressure and apo B. Triglyceride and apo B features indicare that excess number of smail dense LDL partides is widespread among Turkish adults. Underly ing th is ri sk profile - to be designated as atherogenic dyslipidemia - are visceral obesity and insulin resistance. lmpaired "fatty acid trapping" by ad ipose tissue, increased seeretian of VLDL by the liver, excess depositian of triglycerides in skeletal muscle and d iminished insulin sens itiv ity presumably account for these features of coronary risk. Our data d ispute the hypothesis that genetic factors are the main determinant of low HDL-C levels and support that the frequ ently encountered fas ring hypertriglyceridemia - asi de central obesity, cigare tte smoking and sedentary lifesry le - is the primary factor. l mplications of the proposecl hypothesis include a more accurate risk assessment in individuals having total cholesterol levels 180-200 mg/di and the potential improvement of cardiovascular health in millions of Turks by adapting appropriate li fesryle in primary and secondary prevention.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Koroner stent uygulamalarýnýn uzun dönem sonuçlarýna ait verilerin büyük çoðunluðu birinci jenerasyon stentlere ve özellikle Palmaz-Schatz stent uygulamalarýna aittir. Daha az sayýdaki çalýþmada ikinci jenerasyon stentler içerisinde yer alan MULTÝLÝNK (ML) stentin orta dönem (6. ay-1.yýl) sonuçlarý incelenmekle beraber bu stentin uzun dönem (>3 yýl) takip sonuçlarýna ait veriler bulunmamaktadýr. Çalýþmamýzýn amacý, kliniðimizde intrakoroner ML stent implantasyonu yapýlmýþ olgularýn uzun dönem (>3 yýl) klinik ve anjiyografik sonuçlarýnýn incelenmesidir. Mayýs 1996-Aralýk 1997 tarihleri arasýnda 125 olguya toplam 133 ML stent yerleþtirildi. Stent endikasyonlarýnýn, %10'u bail-out, %26'sý suboptimal sonuç, %64'ü elektif stent þeklindeydi. Hedef lezyonlarýn %49'u LAD, %31'i RCA, %20'si CX arterde lokalizeydi. Referans damar çapý 3.2 ± 0.2 mm, iþlem öncesi lezyon yüzdesi %80 ± 11, iþlem sonrasý lezyon yüzdesi % 3±5 idi. Belirtilen tarihler arasýnda kliniðimizde ML stent yerleþtirilmiþ olgularýn %75'ine (94/125) (80 erkek, 14 kadýn, yaþ ort. 53 ± 10) ulaþýlabildi. Bu olgulardan 73'üne stent uygulamasýndan ortalama 37 ± 12 ay sonra kontrol koroner anjiyografi yapýldý. Anjiyografik takibi yapýlabilen olgular tüm olgularýn %58'ini (73/125) oluþturmaktaydý ve temel özellikler açýsýndan anjiyografik takibi yapýlamayan olgularla farklýlýk göstermemekteydiler. Uzun dönem kontrol anjiyografisi yapýlan stentlerin %22'sinde (17/78) restenoz veya total okluzyon gözlendi. Anjiyografisi yapýlan olgularda hedef lezyon revaskülarizasyon (HLR) oraný %12 (9/73), hedef lezyon dýþý revaskülarizasyon (HLDR) oraný %14 (10/73), yeni MI %6, ölüm %12 olarak gözlendi.. Buna göre ölüm oraný %12, sürvi oraný % 88 olarak saptandý. Çalýþmamýz ML stent uygulanan olgularda gözlenen uzun dönem klinik ve anjiyografik izleme sonuçlarýný vermektedir. Verilerimiz ML stentlerin uzun dönem takip sonuçlarýnýn gerek ayný cins stentlerle yapýlmýþ orta dönem takip sonuçlarýna göre gerekse birinci jenerasyon stentlerden Palmaz-Schatz stentlerin uzun dönemdeki takip sonuçlarýna göre benzer veya daha iyi olduðunu göstermektedir. Olgularýmýzda gözlenen yeni koroner lezyon ve HLDR oranlarý ateroskleroz progresyonunun yavaþlatýlmasýna yönelik giriþimlerin önemini bir kez daha ortaya koymaktadýr.

The ACS Multi-link (ML) intracoronary s ýe nt is a second generation, balloon expandable stainl ess steel stent des igneel to avoid the negative features of c urrently available stents. The largest amount of information available on the long te rm o uýcome of coronary stenting is based on the use of Palmaz-Schatz stent. Less data exist on long-term fo llow-up results of Multi-link coronary stent implantations. We present the long-term (>3 years) elinical anel angiographic fo llow-up results of the ACS Multilink coronary stents implanted in our institution. From May 1996 to December J 997 a total number of 125 patients underwent 133 coronary ML stent implantations. Stented vessels were: 49% LAD, 3 1% RCA, 20% Cx coronary a ýte ý-y. lndications fot stent inýp l a ntati on were elective in 64%, s ub opt inýa l resul ý in 26%, bailout in 10% of patients. The mean reference diameter of stented vessels was 3.2 ± 0.2 mm. The m ean percentage stenosis w as 80± 1 1% and 3±5 % before anel after stený iýnplaný aý i on , respecti vely. Lo ng-terýn elinical fo llow-up was completed in 75% (80 nýale, nýean age 53±10) of the patients (eitlýer by interview or phone), and ang iographic fol low-up (37± 12 ýn on th s) was coýnpl eted in 58% of the patients. The re was no baseline elinical and ang iographic differences between angiographicall y checkeel and the reýnainin g paýi ents . Angiographic restenesis (>50% d i ameýer stenos is) was d etected in 22% of stents. Target les ion revascul arisation was 12%, non-targer lesion revascularisation was 14% in ang iographi cally followed pts. During follow-up period d eaýlý and new MI occurred in 12% and 6% of paý ienýs, respectively, and survival rate was 88%. Our study provides long-terýn fo llow-up results of intracoronary Multi-link stent iýnp l a ntations for native coronary arterylesions. Our data show that elinical and angiographic benefit of ML stents is comparable to the first generatian stents especially to the Palmaz-Schatz stents of which res ults have been reported prev iously. An important rate of non target lesion revascularisation occurs during followup period.

Abstract | Full Text PDF

Atriyal fibrilasyon açýk kalp cerrahisi sonrasý en sýk görülen ritm bozukluðudur. Oluþ mekanizmasý kesin olarak bilinmemekte ve sýklýðý giderek artmaktadýr. Sol ventrikül disfonksiyonunda (SVD) atriyal fibrilasyon daha da önemli hale gelmekte fakat atriyal fibrilasyonun meydana gelmesinde sol ventrikül disfonksiyonunun doðrudan etkisinin olup olmadýðý bilinmemektedir. Atriyal fibrilasyonun önlenmesinde çeþitli tedavi protokolleri kullanýlmasýna raðmen en sýk tercih edilenlerden biri de beta blokerlerdir. Bu çalýþmanýn amacý koroner arter bypass operasyonu (CABG) uygulanan hastalarda atriyal fibrilasyon geliþimine metoprolol' un etkisini araþtýrmaktýr. Bu prospektif çalýþmaya CABG operasyonu uygulanan sol ventrikül performans skoru yüksek 253 hasta (grup I) ile sol ventrikül performans skoru düþük 273 hasta (grup II) dahil edildi. Grup I' deki 80 hastaya postoperatif oral metoprolol verilirken (grup Ia), 173 hastaya antiaritmik ilaç verilmedi (grup Ib). Ayný þekilde grup II' deki 115 hastaya postoperatif metoprolol verilirken (grup IIa), 158 hastaya antiaritmik ilaç verilmedi (grup IIb). Sol ventrikül performansý bozuk olan grupta metoprolol verilenlerden (grup Ia) 5 hastada (%6.3) verilmeyenlerden ise (grup Ib) 28 hastada (%16.2) atriyal fibrilasyon geliþirken sol ventrikül performansý normal olan grupta metoprolol verilenlerden (grup IIa) 6 hastada (%5.2) verilmeyenlerden ise (grup IIb) 24 hastada (%15.2) atriyal fibrilasyon geliþti. (p<0.05) Tüm gruplarda atriyal fibrilasyon geliþme zamaný ortalama 2. gün olarak ortaya çýktý (p>0.05). Dört grupta da atriyal fibrilasyon ve sinüs ritmindeki hastalarýn yoðun bakýmda kalma süreleri fark göstermezken (p>0.05) hastanede kalma süreleri atriyal fibrilasyon geliþen hastalarda sinüs ritmindeki hastalara oranla anlamlý olarak uzun bulundu (p<0.05). Sonuç olarak CABG sonrasý geliþen atriyal fibrilasyonun profilaksisinde metoprolol' un hem sol ventrikül performansý bozuk, hem de normal olan grupta etkili olduðu görülmüþtür. Diðer yandan atriyal fibrilasyon geliþimi yoðun bakýmda kalma süresini deðiþtirmezken hastanede kalma süresini uzatmaktadýr.

Although atrial fibril lation co ýnpromi ses left ventricular funct ion in patie nts with Ieft ventricular dysfunction (L VD), it is not known whether or not L VD has any direct effect on atrial fibrillation occurrence. Beta blackers are the most comýnan drugs used in atrial fibrill ation prophylaxis. The ai m of this study was to investigate the atrial fibrillation occ urrence in patients unde rgoing coronary artery bypass grafting (CABG) surgery and the prophylactic effect of metoprolol in these cases. In this pros pective study, 526 patients who underwent CABG surgery were included, 253 of them with high left ventricular performance score (Group I) and 273 with normal left ventricular performance score (Group ll). Metoprolol was given 80 patients in group I and I 15 patients in group II in the postoperative period. The remaining patients (173 in group I, 158 in group Il) were not given any antiarrhythmic drugs. In pat ients wi th impaired le ft ventricular performance, atrial fibri llation occured 5 patients in g roup la (6.3%), and 28 patients in group Ib (16.2%). In patients with normal ventric ular performance, 6 patients in group Ila (5.2%) and 24 patients in group Ilb (15.2 %) atrial fibrillation was encountered (p<0.05). In both groups, mean occurrence time of atr ial fibrillat ion was the second postoperative day (p>0.05). Although duration of intensive care unit was s iýnil ar in all groups (p>0.05), hos pitalization time was significantly longer in patients with atrial fib rillation than those of patients with normal sinus rhythm (p<0.05). In conclusion, the use of metoprolol was effective for preventing atrial fibrillation after CABG surgery e ither in. patients with normal or in paticnts wi th impaired left ventricular function. On the other hand, development of atrial fibril lation prolongs the hospitali zation durat ion, but not the stay in the intensive care unit after CABG surgery.

Abstract | Full Text PDF

Hýzlandýrýlmýþ toparlanma protokolu (HTP = Fast track recovery protocol); postoperatif ilk 6-8 saatte ekstübasyonu, 24.saatten önce postoperatif yoðun bakýmdan (ICU) çýkýþý ve 5. günde de hastaneden taburcu olmayý hedefleyen uygulamalar zinciridir. Yüksek riskli vakalarda uygulanabirliði konusunda yapýlmýþ geniþ kapsamlý ve deðiþik hasta gruplarýný içeren bir çalýþma yoktur. Prospektif olarak yapýlan bu çalýþmamýzda EuroSCORE deðeri 5'in üstünde olan ve deðiþik cerrahi prosedürler uygulanan ardýþýk 203 hastada HTP'nin uygulanabilirliðini araþtýrmayý amaçladýk. Hastalarýn postoperatif entübe kalma, yoðun bakýmda kalma ve hastanede kalma sürelerine etki eden parametreler araþtýrýldý. Lojistik regresyonda, entübe kalma süresine etki eden faktörler olarak EuroSCORE > 8 deðeri (p=0.001), ilave kardiyak prosedür varlýðý (p=0.02), yoðun bakýmda kalýþ süresine etki eden faktör olarak sadece kan kullanýlmýþ olmasý (p=0.0001), hastanede kalýþ süresine etkili olan faktörler olarak entübe kalma süresi > 360 dakika (p=0.02) ve ekstrakorporeal dolaþým süresi > 100 dakika anlamlý olarak bulunmuþtur. Olgularýn % 75 inde HTP baþarýyla uygulanmýþtýr. Bu çalýþma HTP'nin, riskli vakalarda da uygulanabileceðini ancak preoperatif risk faktörleri kadar peroperatif ve postoperatif faktörlerin de baþarýda önemli olduðunu göstermektedir.

Fast track recovery protocol (FTRP) aims the extubation of the patie nt within 6-8 hours postoperatively, di scharge the patient from the intensive care unit (ICU) within 24 hours and from the hospital within 5 days after the operation. Currently available data is not sufficient for the applicability of this protocol in high risk patients. In th is study 203 consec uti ve high ri sk patients (EuroSCORE c 6) who underwent different card iac surgical procedures were evaluated for the applicability of FTRP. Factors increasing the time to extubation, ICU stay and length of hospital stay were s ýudied. Independent factors by logistic regression, were found to be determining increased time to extubation, EuroSCORE > 8 (p=O.OO 1 ), and additional cardiac procedures (p=0.02); for increased ICU s tay , blood usage (p=O.OOO I) and for increased length of hospital stay, time to exýubation > 360 minutes (p=0.02) and cardiopulmonary bypass period> 100 minules In 75 %of the patients FTRP was successfu lly applied. This study sugges ts that FTRP can be applied to high risk patients, however, perioperative and postoperative factors as well as preoperative ri sk factors play an important ro le for the success. Key words:

Abstract | Full Text PDF

TEKHARF Çalýþmasýnýn esas itibariyle Marmara ve Ýç Anadolu bölgelerinde yer alan kohortu, baþka amaçlarýn yanýsýra, toplam ve koroner kalp hastalýðý (KKH) mortalitesi ile yeni koroner olay prevalanslarýný deðerlendirmek amaciyle, son olarak 2001 yýlý Mayýsýnda tarandý. Ölüm konusunda 1. derece akraba ve/veya saðlýk ocaðý personelinden bilgi alýndý; yaþayanlarda bilgi edinmekten baþka, fizik muayene ve 12-derivasyonlu EKG kaydý yapýldý.Yeni koroner olay tanýmýna, son taramadan beri geliþen fatal ve fatal olmayan miyokard infarktüsü, yeni stabil angina ve/veya miyokard iskemisi girdi. 541'i erkek, 581'i kadýn olmak üzere, 1122 kiþi muayene edildi; ayrýca 233 kiþi hakkýnda bilgi edinildi ve 12 erkek ile 5 kadýnýn öldüðü belirlendi. Yaklaþýk 1500 kiþi-yýlý sürelik takip saðlandý. Tüm nedenli 17 ölümden, 11'i KKH kökenli bulundu. Yýllýk tüm ölüm oraný bin eriþkinde 10.7, koroner mortalite binde 6.3 olarak hesaplandý. Kýrkbeþ ila 74 yaþ kesiminde toplam mortalite binde 13.4, KKH ölüm prevalansý binde 7.3 düzeyindeydi. Toplam yeni koroner olay yýllýk binde 8.9 eriþkine tekabül etmekteydi. 2001 takip taramasý, tüm ölümler, koroner ölüm, nonfatal yeni koroner olay bakýmlarýndan beklentileri doðrulamýþ, KKH prevalansý açýsýndan, anlamlý olmasa da, beklentileri aþan veri saðlamýþtýr. Bu da, toplumumuzda gerçekleþtirilecek koruyucu hekimlik iþlevine gereksinimi bir kez daha vurgulamaktadýr.

The last survey of the Turkish Adult Risk Factor Study, conducted in May, 2001, aimed, among other specific goals, to assess coronary morbidity and mortality in the last period. Similar epidemiological methods were applied as described previously. In a total of 1443 individuals of the cohort residing in the Marmara and Central Anatolian regions of Turkey, 1122 men and women were examined. Moreover information was obtained in 233 persons, and death was ascertained in 12 men and 5 women. Total follow-up exceeded 1500 person-years. Eleven new deaths of coronary origin were diagnosed. Annual all-cause mortality was estimated as 10.7 per mille, coronary mortality as 6.3 per mille. In the age-bracket 45-74 years, total mortality was 13.4 and coronary mortality 7.3 per mille. Total cases of annual new coronary heart disease (CHD) corresponded to 8.9 per mille. When compared to findings anticipated, this survey exhibited consistent ones with respect to total mortality. coronary mortality and new coronary events, but - though not reaching significance - excess findings in regard to CHD prevalence. This observation underlines once again the need for the urgent task of preventive cardiology in Turkey.

Abstract | Full Text PDF

Endotel disfonksiyonu koroner arter hastalýðý (KAH) risk faktörleri ve kronik kalp yetersizliði (KKY) patogenezinde önemli rol oynamaktadýr. Çalýþmanýn amacý, endotelyal konstitütif nitrik oksit sentaz geninin (ecNOS) 4. intronundaki "variable number of tandem repeats (VNTRs)" polimorfizmi ile esansiyel hipertansiyon (EH), KKY ve KAH risk faktör daðýlýmýndaki iliþkiyi incelemekti. Çalýþmaya 65 saðlýklý kontrol, 57 EH ve 50 KKY hastasý alýndý. ecNOS geninin VNTRs'i polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile tekrar sayýsýný belirlemek için çoðaltýldý ve kontrol ile hasta gruplarý arasýndaki alel frekansý deðerlendirildi. Dört ve 5 tekrarlý 2 alel (a, b) tespit edildi. Kontrol grubu ile karþýlaþtýrýldýðýnda, ab genotipi EH ile anlamlý bir þekilde iliþkili bulundu (p=0.048, odds ratio= 2.54 (%95 güvenirlik intervali (CI) 0.99-6.55), dilate KKY'de istatistiki anlamlýlýk kazanmamakla beraber daha sýk görüldü, iskemik KKY'de ise ayný oranda saptandý. ab genotipli iskemik KKY hastalarý bb genotipi ile karþýlaþtýrýldýðýnda, anlamlý olarak daha genç (55±10 vs 65±80 yaþ; p=0.047) ve daha düþük HDL-kolesterollü (0.7±0.16 vs 1.09±0.21 mmol/L (27±6 vs 42±8 mg/dl); p=0.005) bulundu. Sonuçta, araþtýrýlan bu Türk popülasyonunda ecNOS geni iskemik KKY ile iliþkisiz, EH ile iliþkili bulunurken, dilate KKY ile olasý bir iliþki olabileceðine karar verildi. ab genotipli genç ve düþük HDL-kolesterollü hastalar KAH ve KKY açýsýndan yüksek derecede risk taþýyabilirler.

Objective and design: Endothelial dysfunction may play an important role in the pathogenesis of risk factors for coronary artery disease (CAD), and of chronic heart failure (CHF). The association between a variable number of tandem repeats (VNTRs) polymorphism in intron 4 of the endothelial constitutive nitric oxide synthase (ecNOS) gene and essential hypertension (EH), CHF, and the distribution of risk factors for CAD were investigated. Method: The study group consisted of 65 controls, 57 EH, and 50 CHF patients. The VNTRs of the ecNOS gene was amplified by the polymerase chain reaction to determine the number of repeats, and the allele frequencies were compared between the patients and control group. Results: Two alleles (a, b) containing four and five repeats were identified. The ab genotype was associated with EH (p=0.048, odds ratio= 2.54 (95% confidence interval (CI) 0.99-6.55), was more frequent in dilated CHF without reaching statistical significance, was similar in ischemic CHF compared to controls. Ab genotype patients with ischemic CHF were significantly younger (55±10 vs 65±80 years of age; p=0.047), had significantly lower high density lipoprotein cholesterol levels (0.7±0.16 vs 1.09±0.21 mmol/L (27±6 vs 42±8 mg/dl); p=0.005) compared to bb genotype. Conclusion: In this Turkish population the ecNOS gene is not associated with ischemic CHF, but with EH, and may be associated with non ischemic CHF. Young ab genotype patients with low HDL levels are at increased risk for CAD and CHF.

Abstract | Full Text PDF

Son yýllarda ileri derecede konjestif kalp yetersizliði ve ventrikül içi ileti gecikmesi olan hastalarda biventriküler kalp pili faydalý sonuçlarý gösterilen bir tedavi yöntemi olarak öne sürülmektedir. QRS süresi belirgin uzamýþ olan hastalarýn bu tedaviden yararlanma olasýlýklarýnýn fazla olduðu bildirilmektedir. Her ne kadar biventriküler kalp pili tedavisi ile semptomlarda ve sol ventrikül fonksiyonlarýnda iyileþmenin meydana getirilebileceði ortaya konulmuþ olsa da söz konusu tedavinin mortalite üzerine etkisi henüz açýklýk kazanmamýþtýr. Bu derlemede konjestif kalp yetersizliði hastalarýnda biventriküler kalp pili çalýþmalarýnýn sonuçlarý ve atriyo-biventriküler stimülasyonun etki mekanizmalarý tartýþýlmaktadýr.

Biventricular pacing has recently been suggested as a therapeutic approach that has beneficial effects demonstrated in patients with advanced congestive heart failure and intraventricular conduction delay. It has been notified that the patients with significant QRS duration lengthening have more probability to benefit from this therapy. Although it has been demonstrated that symptomatic and left ventricular functional improvement can occur with biventricular pacing therapy, the effect on mortality has not been clarified yet. In this review, the results of biventricular pacing studies and the mechanisms of action of atrio-biventricular pacing have been discussed.

Abstract | Full Text PDF

Ventriküler septal defekt (VSD) mevcudiyetinde sað ventrikül çýkým yolu obstrüksiyonu yapan ender bir membranöz septum anevrizmasý olgusu sunulmuþtur. Eþlik eden inlet tipi VSD, PTFE materyalinden bir yama ile onarýlmýþ; anevrizma kesesi ise tabanýna konulan obliterasyon dikiþlerinden sonra eksize edilmiþtir. Sekonder infundibular hipertrofi rezeke edilerek ventrikülotomi perikardial yama ile kapatýlmýþtýr. Postoperatif dönemi sorunsuz seyreden hasta, beþinci gün taburcu edilmiþtir. Ameliyat sonrasý ikinci ayda yapýlan kontrol ekokardiyografide herhangi bir anormallik saptanmamýþtýr.

An unusual case of right ventricular outflow tract obstruction caused by a ýneýnbranou s septuýn aneurysýn in a patient with ventricular septal defect is presented. An associated inlet type ventricular septa l defect was c losed wi th a polytetrafluoroethylene patch. The aneurysmal sac was plicated by taking obliteration sutures at its base and excised. Secondary infundibular hypertrophy was resected and infundibulotomy was closed with a pericardial patch. Patient displayed an uneventful course in the postoperative pe riod and d ischarged on the fifth postoperative day. A fo ll ow-up echocardiography at the second postope rat ive month revealed no abnormalities.

Abstract | Full Text PDF

Mitral anulüsünden kaynaklanan sol atriyal taþikardi, kardiyomiyopatiye neden olabilen ender bir taþiaritmidir. Sol ventrikül sistolik fonksiyonlarý azalmýþ 20 yaþýndaki hastada mitral annulus üzerinde baþarýlý bir þekilde ablate edilen sol atriyal taþikardi olgusu sunulmuþtur.

Incessant left a trial tachycard ia originating from mitral annulus is a rare tachyarrhythmia which may cause cardiomyopathy. A 20-year-old patient with recluced left ventricular systolic function and a left atrial tachycardia which was successfully ablated on the lateral mitral annulus was reported.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF