Düşük Ejeksiyon Fraksiyonlu Kalp Yetersizliğinde Kardiyohepatik Sendrom ve Mortalite İlişkisi

AMAÇ
Kalp yetersizliği, karaciğer fonksiyonlarını sıklıkla etkileyen önemli bir sağlık sorunudur. Bu nedenle, kalp ve karaciğer arasındaki ilişkiyi belirtmek için kardiyohepatik sendrom (KHS) tanımlanmıştır. Bu çalışmada, düşük ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetersizliği (DEF-KY) hastalarında KHS’nin uzun dönem mortalite üzerine olan etkisini değerlendirmeyi amaçladık.


YÖNTEM
Hastanemiz kalp yetersizliği polikliniğinde 2010-2018 yılları arasında DEF-KY ile takip edilen hastalar retrospektif olarak incelendi. KHS, üç kolestaz parametresinden (total bilirubin, alkalen fosfataz, gama-glutamil transferaz) en az ikisinin normalin üst sınırının üzerinde olması olarak tanımlandı. Hastalar KHS varlığına göre ikiye ayrıldı. Çalışmanın sonlanım noktası tüm nedenlere bağlı ölüm olarak belirlendi. Hastalar ortanca 4,4 (3,3–5,9) yıl takip edildi.


BULGULAR
Çalışmaya toplam 469 hasta (yaş ortalaması 52,2 ± 11,9 yıl; %75,5’i erkek) dahil edildi. Hastaların %22,4’ünde (n = 105) KHS vardı. KHS (+) hastalar daha yaşlıydı ve daha fazla komorbiditeye sahipti. Ayrıca KHS (+) grupta anlamlı olarak daha kötü sol ve sağ ventrikül fonksiyonları gözlendi. Tüm nedenlere bağlı mortalite, KHS (+) grupta anlamlı olarak daha yüksekti (%61,9’a karşı %19,5, P < 0,001). Çok değişkenli analiz, KHS varlığını (HR: 2,92, %95 güven aralığı: 2,09–4,07, P < 0,001) uzun dönem tüm nedenlere bağlı mortalitenin bağımsız bir belirleyicisi olarak ortaya koydu.


SONUÇ
KHS varlığı, ambulatuar DEF-KY’li hastalarda artmış uzun dönem mortalite ile ilişkilidir. Rutin laboratuvar parametrelerinden değerlendirilmesi kolay olan KHS, DEF-KY’li hastaların uzun dönem prognozunu değerlendirmek için kullanılabilir.