Türkiye'deki Akut Koroner Sendromlu Hastalara Yönelik Optimum Lipid Düşürücü Stratejiler Için Hastane Içi Ve Taburculuk Protokollerinin Geliştirilmesine Ilişkin Uzman Önerileri

Akut koroner sendrom (AKS) görülen hastalar için yoğun lipid düşürme yaklaşımını öneren kılavuzlar bulunmakla birlikte, birçok hastada düşük yoğunluklu lipoprotein kolesterol (LDL K) değerinin hedeflenen düzeylerine ulaşılamamaktadır. Lipid düşürücü tedavilere uyumun artırılması ve optimum hedef LDL K düzeylerine ulaşmanın kolaylaştırılması için AKS’li hastalarda dislipideminin hastane içi ve taburculuk sonrası yönetimine yönelik ülkeye özgü yaklaşımlara ihtiyaç duyulmaktadır. Burada, Türkiye'deki AKS’li hastalarda lipid düşürücü tedavinin hastane içi ve taburculuk sonrası yönetimine dair uzman önerileri sunulmaktadır. Aralarında Türk Kardiyoloji Derneğinin üyeleri ile önde gelen lipidologların yer aldığı bir grup uzman, Türkiye'deki sağlık hizmetleri altyapısını ve gerçek yaşam uygulamalarında karşılaşılan sorunları dikkate alarak, Türkiye'deki AKS’li hastalarda lipid yönetimine yönelik optimum yaklaşımı değerlendirdi. Tüm yazarların, ulusal kardiyoloji lipid çalışma gruplarında en az 4 yıl süreyle görev yapmış uzman kardiyologlar oldukları kaydedildi. Bir AKS olayından sonraki ilk yılı kapsayan yeni standartlaştırılmış algoritmalar geliştirildi. Hastane içi strateji, lipid profili değerlendirmelerini ve olası ailesel hiperkolesterolemi veya rekürren kardiyovasküler olay öyküsü olan hastalara yönelik uygun önlemler de dahil olmak üzere statin tedavisinin başlatılmasını içermektedir. Özel eğitimli hemşirenin rolü ve hasta takip kartının kullanımı açıklanmakta, hasta için bilgi sağlanması ve ilişkili sağlık mesleği mensuplarına yönlendirmeler ele alınmaktadır. Taburculuk sonrası strateji, hastanın ilerleyişini izleme amacıyla yapılan takip vizitlerini kapsamakta ve bu bağlamda, tedavide (LDL C düzeylerine dayalı) modifikasyon yapılması gereken zaman noktaları önerilmektedir. Stratejiyi uygulamanın en iyi yolunu belirlemek, önerileri ve bunların günlük uygulamadaki geçerliliğini valide etmek için daha fazla çalışma yapılmasına ihtiyaç vardır.