AMAÇ ST segment yükselmesi olmayan miyokard enfarktüsü (NSTEMI) ve çok damar hastalığı olan hastalar için revaskülarizasyon stratejileriyle ilgili çelişkili öneriler devam etmektedir. Çalışmamızda revaskülarizasyon stratejilerinin uzun vadeli sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.
YÖNTEM Benzer özelliklere sahip hastalar üç gruba ayrıldı: hemen tam revaskülarizasyon (ICR), aşamalı tam revaskülarizasyon (SCR) ve tam olmayan revaskülarizasyon grubu (NCR). SCR grubu, indeks ve aşamalı prosedürler arasındaki zaman aralığına göre iki gruba bölündü: SCR ≤ 24 saat ve SCR > 24 saat. Kardiyak bileşik sonuçlar, takip süresi boyunca toplam kardiyak ölüm ve tekrarlayan miyokard enfarktüsü sayısını içeriyordu.
BULGULAR Taranan 14.511 akut koroner sendrom hastasından 316 NSTEMI hastası analize dahil edildi. SCR ve ICR arasında kardiyak bileşik sonuç riski açısından anlamlı bir fark olduğunu gösterildi (HR (95% CI): 0,27 (0,15-0,47); P = 0,001). NCR ve SCR arasında anlamlı bir fark olmadığı gösterildi (HR (95% CI): 1,06 (0,61-1,84); P = 0,832). SCR grubu, ilk işlemden ikinci işleme kadar geçen zaman aralığına (TI) göre iki gruba ayrıldı (SCR1 grubunda TI ≤ 24 saat ve SCR2 grubunda TI > 24 saat). Kardiyak bileşik sonuç sıklığı SCR1 grubunda SCR2 grubuna göre daha düşüktü (%16,7 ve %47,1; P = 0,038).
SONUÇ Çalışma sonuçlarımız, çok damar hastası NSTEMI hastalarında uzun dönem olumlu sonuçları sebebiyle ICR ve 24 saat içinde tamamlanan SCR stratejisini desteklemektedir.
Copyright © 2025 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi