AMAÇ Hipertansiyonlu hastalarda diyastolik fonksiyon bozukluğu interstisiyel fibrozun bir sonucudur. EKG’de fragmente QRS (fQRS) farklı klinik durumlarda miyokart fibrozunu gösterir. Bu çalışmada, hipertensiyonlu hastalarda fQRS’nin ciddi diyastolik fonksiyon bozukluğuyla ilişkisi olup olmadığı araştırıldı.
ÇALIŞMA PLANI Çalışmaya koroner anjiyografisi normal olan 72 hipertansiyonlu hasta alındı. Fragmente QRS, majör koroner arterin beslediği alanda en az iki ardışık derivasyonda ek bir R dalgasının varlığı (R’), R veya S dalgasının çentiklenmesi ya da fragmentasyonu olarak tarif edildi. Diyastolik fonksiyon bozukluğunu belirlemek için tüm hastalara ekokardiyografi yapıldı. Normal diyastolik işlevler veya evre 1 diyastolik işlev bozukluğu ağır olmayan, evre 2 veya üstü diyastolik işlev bozukluğu ise ağır diyastolik işlev bozukluğu olarak kabul edildi.
BULGULAR Hastaların 32’sinde EKG’de fQRS mevcut iken (fQRS [+] grup), 40 hastada yoktu (fQRS [–] grup). Her iki grup bazal özellikler bakımından benzerdi. fQRS (+) grupta ciddi diyastolik fonksiyon bozukluğu daha fazla bulundu (%59.4 ve %7.5, p<0.001). Hipertansiyonun süresi fQRS (+) grupta daha uzun idi (p<0.001). EKG’de fQRS’nin varlığının ciddi diyastolik fonksiyon bozukluğunun bir belirteci olduğu bulundu (B=1.954; odds oranı=7; %95 güven aralığı=1.4-35.4; p=0.018).
SONUÇ Hipertansiyonlu hastalarda EKG’de fQRS komplekslerinin varlığı ciddi diyastolik fonksiyon bozukluğu için bir belirteçtir.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi