Normal ve Gestasyonel Diyabetli Gebelerden Izole Edilen Umbilikal Arterlerde TLR4’ün Anjiyotensin II Üzerindeki Belirleyici Rolü

AMAÇ
Gestasyonel diyabetes mellitus gebelikte sık karşılaşılan durumlardan biri olup sezaryen doğum, pre-eklampsi ve neonatal morbidite ile sonuçlanır. Anjiyotensin II güçlü bir vazokonstriktördür ve uteroplasental perfüzyonun önemli bir belirleyicisidir. Toll benzeri reseptör 4’ün diyabet ilerlemesine katkı sağladığı bulunmuştur. Bu çalışma, Toll benzeri reseptör 4 aktivasyonunun, normal ve gestasyonel diyabetli kadınlardan izole edilmiş umbilikal arterlerde anjiyotensin II tip 1 reseptöre bağlı kasılmayı nasıl etkilediğini belirlemeyi amaçlamıştır.


YÖNTEM
Normal ve gestasyonel diyabetli gebelerden izole edilen umbilikal arterlere anjiyotensin II varlığında TLR4 agonisti veya TLR4 antagonisti uygulandı. Anjiyotensin II etkisindeki değişiklikler maksimum kasılma yüzdesi ve pD2 değerleri olarak ifade edildi. Toll benzeri reseptör 4 ve anjiyotensin II tip 1 reseptör geninin mRNA ekspresyon düzeyleri kantitatif gerçek zamanlı zincir reaksiyon analizi yoluyla ölçüldü.


BULGULAR
Bu çalışma, normal grupla karşılaştırıldığında gestasyonel diyabet grubunun arterlerinde anjiyotensin II’ye karşı duyarlılığın arttığını gösterdi. TLR4 agonisti, anjiyotensin II ile sinerjistik bir etki gösterirken, TLR4 antagonistleri güçlü bir şekilde belirleyici değildi. Gestasyonel diyabet grubunda TLR4 mRNA düzeyi normal gruba göre biraz daha yüksek olsa da istatistiksel bir fark gözlenmedi.


SONUÇ
TLR4, normal ve gestasyonel diyabetli umbilikal arterlerde anjiyotensin II tip 1 reseptörünün vazokonstriktör etkisi üzerine belirleyici olabilir. Bazı destekleyici çalışmalar benzer bir etkileşimi göstermiştir. Ancak yapılacak kapsamlı hayvan ve/veya insan çalışmaları umut verici olacaktır.