ST-segment yükselmeli miyokart enfarktüsü bulunan hastalarda SYNTAX Skoru II ile elektrokardiyografik no-reflow arasındaki ilişki

AMAÇ
Bu çalışma, ST-segment yükselmeli miyokart enfarktüsü (STEMİ) bulunan hastalarda SYNTAX skoru II (SS-II) ile elektrokardiyografide no-reflow arasındaki ilişkiyi ve iki skorun hastane içi ciddi istenmeyen kardiyovasküler olayların (MACE) belirlenmesinde doğruluğunun incelenmesi amacıyla yapıldı.

YÖNTEMLER
Bu çalışmaya primer perkütan koroner girişim (pPCI) uygulanmış toplam 126 ardışık STEMİ’li hasta alındı. SS-II anjiyografik ve temel hasta klinik özellikleri kullanılarak elde edildi. PPCİ’den önce ölçülen ve pPCİ sonrası yaklaşık 60 dakika sonra saptanan ST segment yüksekliklerinin toplamındaki fark ST-segment çözünürlüğü (ΣSTR) toplamı olarak yorumlanmıştır. MACE, kardiyovasküler araştırmalarda sıklıkla kullanılan bir kompozit son noktadır ve genellikle güvenilirliği ve etkinliği yansıtan uç noktaları içerir. ΣSTR <%50 inkomplet ΣSTR (no-reflow, n=44) olarak tanımlanırken, ΣSTR ≥%50 tam ΣSTR (normal-flow, n=82) olarak tanımlandı.

BULGULAR
SS-II, no-reflow grubunda anlamlı derecede yüksekti (p<0.001). SS-II ve no-reflow bulguları MACE ile ilişkiliydi. Lojistik regresyon analizinde hastane içi MACE için SS-II (Odds oranı [OO]: 1.169, %95 Güven aralığı [GA]: 1.084–1.260, p<0.001) ve ΣSTR’nin (OO: 0.764, %95 GA: 0.632–0.924, p=0.006) anlamlı öngördürücü değerleri gösterildi.

SONUÇ
Elektrokardiyografi ile değerlendirilen no-reflow, SS-II ile anlamlı şekilde ilişkiliydi. STEMİ’li hastalarda, SS-II ve no-reflow (inkomplet ΣSTR), hastane içi MACE için önemli öngörücü faktörler olabilir.