AMAÇ Birincil inferiyor ST segment yükselmeli miyokart enfarktüsü (STYME) hastalarında, sol ventrikül (SV) miyokart performans indeksiyle (MPİ) triküspit halkası düzlemi sistolik yer değiştirmesinin (TAPSE) birlikte değerlendirilmesinin hastane mortalitesi, bir yıllık mortalite ve yeniden hastaneye yatış açısından bağımsız bir öngördürücü faktör olup olmadığı araştırıldı.
ÇALIŞMA PLANI Birincil inferiyor STYME’li 221 ardışık hasta (189 erkek, 32 kadın; ort. yaş 58.2±4.5; dağılım 38-72) ileriye dönük olarak incelendi. Miyokart enfarktüsü atağından sonraki 24 saat içinde MPİ ve TAPSE’yi ölçmek için standart ekokardiyografi ve Doppler miyokart görüntüleme yöntemleri kullanıldı. SV-MPİ ve TAPSE değerleri kullanılarak deneklerin tümü iki grupta kategorize edildi. Grup 1: SV-MPİ ≥0.55 ve TAPSE ≤14 mm (n=78) olan hastalar, Grup 2: Geri kalan hastalar (n=143). Hastalar hastane mortalitesi, bir yıllık mortalite ve bir yılda yeniden hastaneye yatış gibi son noktalar açısından izlendi.
BULGULAR Hastane mortalitesi (%17.9 ve %6.3, düzeltilmiş odds oranı [ORdüz] 3.26, p<0.01), bir yıllık mortalite (%39.1 ve %14.2, ORdüz 3.88, p<0.001) ve yeniden hastaneye yatırılma oranları (%50.0 ve %18.7, ORdüz 4.36, p<0.001) Grup 1’de Grup 2’ye göre anlamlı derecede yüksekti. Yalnız başına SVMPİ ≥0.55 ile SV-MPİ <0.55 değerlerinin veya TAPSE ≤14 mm ile TAPSE >14 mm’nin OR’lerinin karşılaştırmasına göre, MPİ ≥0.55 ve TAPSE ≤14 mm birlikteliği daha yüksek olasılık oranı ve daha düşük anlamlılıktaki p değerleri ile üç oran açısından da daha iyi bir öngördürücü faktör olduğu gösterilmiştir.
SONUÇ Birincil inferiyor STYME’li hastaların riskli olanların sınıflandırılmasında, tek başına SV-MPİ ≥0.55 veya TAPSE ≤14 mm ölçütlerine göre SV-MPİ ≥0.55 ve TAPSE ≤14 mm’nin birlikte kullanımının daha değerli bir prognostik faktör olduğu görünmektedir.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi