AMAÇ Atriyal fibrilasyonlu hastalarda diyastolik fonksiyonların değerlendirilmesinde E dalga dispersiyonunun kullanımı araştırıldı.
ÇALIŞMA PLANI Çalışmaya atriyal fibrilasyonu olan 51 hasta (32 kadın, 19 erkek; ortalama yaş 66±10) alındı. Hastalarda renkli M-mod Doppler ekokardiyografi ile E dalga propagasyon hızı (Vp) ölçüldü ve Vp<0.45 m/sn ve Vp≥0.45 m/sn değerlerine göre hastalar sırasıyla diyastolik fonksiyon bozukluğu olan (n=31; %60.8) ve olmayanlar (n=20; %39.2) şeklinde iki gruba ayrıldı. Daha sonra, mitral annulustan apekse kadar her 1 santimetreden pulsed dalga Doppler ekokardiyografi ile bölgesel E dalga pik hızları ölçüldü.
BULGULAR Her iki grupta da en yüksek E dalga hızı E1 pozisyonunda (1. santimetredeki E hızı), en düşük E dalga hızı E3 pozisyonunda (3. santimetredeki E hızı) ölçüldü. E2 ve E3 hızları diyastolik fonksiyon bozukluğu olan grupta anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01 ve p<0.001). Diyastolik fonksiyon bozukluğu olmayan grupta mitral annulustaki E dalga hızı sol ventrikül kavitesi içerisinde annulustan 3 santimetre sonrasında dahi korunmaktaydı (E0: 0.93±0.21 m/sn, E3: 0.87±0.25 m/sn; p=0.166). Buna karşın, diyastolik fonksiyon bozukluğu olan hastalarda E dalga hızının apekse doğru anlamlı derecede azaldığı görüldü (E0: 0.87±0.20 m/sn, E3: 0.66±0.18 m/sn; p<0.001).
SONUÇ Bulgularımız atriyal fibrilasyonlu hastalarda diyastolik fonksiyon bozukluğunun intraventriküler E dalga dispersiyonu ile belirlenebileceğini göstermektedir.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi