Down Sendromu Olan ve Olmayan Çocuklarda Hipotiroidizm ile Kardiyak Bulgular Arasındaki İlişki

AMAÇ
Down sendromu, çeşitli dismorfizmler ve doğumsal kalp hastalıkları gibi doğumsal malformasyonlarla karakterize genetik bir sendromdur. Down sendromu, hipotiroidizm ve kardiyak bulgular arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık.


YÖNTEMLER
Tiroid hormon profilleri, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik bulgular değerlendirildi. Hipotiroidi ve Down sendromlu hastalar Grup 1 olarak adlandırıldı. Down sendromlu olmayan hipotiroidili hastalar Grup 2 ve kontrol grubu Grup 3 olarak adlandırıldı. Ekokardiyografik parametreler (interventriküler septum ve sol ventrikül sistolik-diastolik arka duvar kalınlığı, sol ventrikül diastol sonu çapı, ejeksiyon fraksiyonu) vücut yüzey alanına endekslendi. Sol ventrikül kitle indeksi (SVKİ) ve rölatif duvar kalınlığı (RDK) hesaplandı. RDK’sı 0.42’ye eşit veya altında olan hastalar eksantrik hipertrofi veya normal geometri, 0.42’nin üzerinde olanlar ise konsantrik yeniden şekillenme veya konsantrik hipertrofi olarak sınıflandırıldı.


BULGULAR
Grup 1 ve 2’nin TSH değerleri Grup 3’e göre anlamlı olarak yüksekti. Grup 1 ve 2 arasında SVKİ açısından anlamlı fark yoktu. RDK açısından; Grup 1’deki 29 hastanın 16’sında konsantrik yeniden şekillenme, 12’sinde normal geometri, bir hastada eksantrik hipertrofi saptandı. Grup 2’de 6 hastada konsantrik yeniden şekillenme, 14 hastada normal geometri saptandı. Üç grup arasında sol ventrikül diastol sonu kalınlık açısından istatistiksel anlamlı fark yoktu.


SONUÇ
Down sendromlu hastalarda kardiyak morfoloji ve fonksiyonların hipotiroidizmden önemli ölçüde etkilendiği belirlendi. Down sedromunda hipertrofi varlığının miyokarttaki hücresel değişikliklerden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.