Akut miyokardit tanısında kardiyak MRG incelemede T2-ağırlıklı ödem duyarlı incelemenin, TSE T1-ağırlıklı erken kontrastlı incelemenin, geç kontrast tutulumunun ve Lake Louise konsensüs kriterlerinin tanısal değeri

AMAÇ
Akut miyokardit tanısında kardiyak manyetik rezonans görüntülemede (MRG) “Lake Louise konsensüs” kriterlerinin üç ana komponenti olan ödem, hiperemi ve geç kontrast tutulumunun (GKT) tanısal etkinliğini araştırmak.

YÖNTEMLER
Geriye dönük olarak yürütülen bu çalışmaya akut miyokardit tanılı 44 hasta ve 24 sağlıklı kontrol dahil edildi. Kardiyak MRG’de ödem varlığı T2-ağırlıklı STIR imajlarda miyokart üzerinde yaygın veya fokal olarak normal görünümdeki kas dokusundan 1.9 kat daha fazla sinyal artışı olarak tanımlandı. Hiperemi T1-ağırlıklı turbo spin eko sekanslarda miyokardın erken kontrast tutulum oranının aynı kesitteki kaslardan 4 kat veya daha fazla olması olarak tanımlandı. GKT ise görsel olarak değerlendirildi. Akut miyokardit tanısı için referans yöntem Avrupa Kardiyoloji Derneği’nin kılavuzlarına uyumlu olacak şekilde klinik ve biyokimyasal belirteçler olarak kabul edildi.

BULGULAR
Ödem, hiperemi, GKT ve Lake Louise kriterinin (3 bulgudan en az ikisi) tanısal doğruluğu sırasıyla %75.7, %64.2, %88.5 ve %84.2 idi. Lake Louise kriterlerinden özgüllüğü en yüksek olan %100 ile ödemdi. Duyarlılığı en yüksek kriter ise GKT idi (%86). Akut miyokardit tanısı için GKT ve/veya ödem varlığı kriter olarak kabul edildiğinde en yüksek tanısal doğruluk değeri elde edildi (%92.8).

SONUÇ
Akut miyokardit tanısında GKT ve/veya ödem varlığı tanı kriteri olarak kabul edildiğinde Lake Louise kriterlerine göre daha yüksek tanısal doğruluk elde edildi. Bu çalışmada erken kontrast tutulum oranının kardiak MRG incelemenin akut miyokardit tanısını koymada tanısal doğruluğa katkıda bulunmadığı saptanmıştır. Bu nedenle kardiyak MRG’de erken kontrast tutulum oranının akut miyokardit tanısındaki katkısının sorgulanmasını ve tanı için alternatif yöntemlerin geliştirilmesini öneriyoruz.