Kronik obstrüktif akciğer hastalarında atriyal elektromekanik gecikmenin ve P dalga dispersiyonun değerlendirilmesi

AMAÇ
Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) ile atriyal fibrilasyonu (AF) ilişkidir ve azalmış birinci saniye zorlu ekspiratuvar volümü (ZEV1) yeni başlangıçlı AF için bağımsız bir etkendir. Bu çalışmanın amacı bilinen kardiyovasküler hastalığı olmayan KOAH hastalarında 2 AF öngördürücüsünün; P dalga dispersiyonunun ve atriyal elektromekanik gecikmenin (AEMG) değerlendirilmesidir ve bunların ZEV1 ile nicelenen solunum fonksiyonlarıyla ilişkisinin değerlendirilmesidir.

YÖNTEMLER
Çalışmaya 41 KOAH hastası (33 erkek, ortalama yaş 51) ile 32 sağlıklı birey katıldı. P dalga dispersiyonu elektrokardiyogram üzerinde 12 derivasyon arasında maksimum ve minimum P dalga süreleri arasındaki fark alınarak hesaplandı. P dalgasının başlangıcından doku Doppler görüntülemesi ile saptanan geç diyastolik dalgasına (Am dalgası) kadar olan süre olarak tanımlanan AEMG ölçümü; lateral mitral anulusdan (LMAEMG), septal (SMAEMG) ve lateral triküspit anulusdan (LTAEMG) yapıldı.

BULGULAR
P dalga dispersiyonu KOAH grubunda kontrol grubundan anlamlı olarak uzundu (76±19 ve 45±10 ms, p<0.001). Tüm AEMG ölçümleri hasta grubunda anlamlı uzama gösterdi (LMAEMG: 74±9 ve 64±11 ms, SMAEMG: 66±10 ve 57±12 ms ile LTAEMG: 65±9 ve 46±7 ms; hepsi için p<0.001). Ayrıca, FEV1 ile yalnız LTAEMG arasında ilişki gözlendi (rs: -401, p <0.009).

SONUÇ
Hem P dalga dispersiyonu hem atriyal elektromekanik gecikme parametreleri hastalığın erken dönemlerinden başlamak üzere yapısal ve fonksiyonel kardiyak hastalığı olmayan KOAH hastalarında AF’ye artmış eğilimin göstergesi olarak anlamlı uzundu.