Protez kalp kapak trombozu olan hastalarda trombolitik tedavinin hemen sonrasında endotel fonksiyonlarında gözlenen iyileşme

AMAÇ
Protez kapak trombozu (PKT) gelişimi protez kalp kapaklı hastalarda ciddi bir komplikasyondur. Son zamanlarda trombolitik tedavi (TT) PKT tedavisinde ilk tercih olarak yaygın olarak kullanılmaktadır. Daha önceki çalışmalarda PKT hastalarında endotel disfonksiyonunun varlığı bildirilmiştir. Bu çalışmada, PKT hastalarında TT sonrasında endotel fonksiyonlarında olan değişiklikleri araştırmayı amaçladık.

YÖNTEMLER
Bu çalışmaya TT öncesi ve sonrası prospektif olarak takip edilen 85 PKT hastası [kadın: 53 (%62,3), ortalama yaş: 48,7±13,9 yıl] dahil edildi. Tüm hastalar transtorasik ve transözofajiyal ekokardiyografi ile değerlendirildi. Tüm hastalarda düşük doz ultra yavaş infüzyon rejimine göre TT uygulandı. Endotel fonksiyonları reaktif hipereminin neden olduğu akım aracılı genişleme (Flow Mediated Dilation, FMD) ölçülmesi ile değerlendirildi.

BULGULAR
Çalışmaya 38 (%44,7) tıkayıcı ve 47 (%55,3) tıkayıcı olmayan PKT hastası alındı. Tıkayıcı PKT hastaları tıkayıcı olmayan PKT hastalarına göre daha düşük bazal FMD değerlerine sahiplerdi (%5,31±0,76 ve %5,87±0,84; p=0,003). TT 79 (%92,9) PKT hastasında başarılı idi. Ortama FMD değerleri başarılı TT grubunda TT sonrasında anlamlı olarak yükseldi (%5,65±0,86 ve %7,13±1,26; p<0,001). Başarısız TT grubunda TT sonrası FMD değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmedi (%5,07±0,61 ve %5,38±0,95; p=0,371). Tıkayıcı PKT olan hastalarda TT sonrasında FMD değerleri anlamlı olarak yükseldi (%5,31±0,76 ve %8,22±1,15; p<0,001). Fakat, tıkayıcı olmayan PKT hastalarında TT sonrası FMD değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmedi (%5,87±0,84 ve %6,11±0,95; p=0,276).

SONUÇ
Bu çalışmada, tıkayıcı PKT hastalarında başarılı TT’nin bozulan endotel fonksiyonlarının düzelmesine katkı sunabildiği gösterilmiştir.