QT aralığı ile antropometrik ve otonomik faktörler arasındaki ilişkiler

AMAÇ
Her iki cinsiyette QT aralığı üzerinde etkili olabilecek antropometrik ve otonomik faktörler incelendi.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmaya, asemptomatik olan ve tetkikler sonrasında herhangi bir patolojik durum saptanamayan 237 kişi (114 erkek, 123 kadın) katıldı. Erkeklerin oluşturduğu grupta ortalama yaş 47 (dağılım 20-79), kadınların oluşturduğu grupta 39 (dağılım 20-71) idi. Katılımcılara öykü alımı ve fizik muayene yanı sıra rutin biyokimyasal tetkikler, EKG, 24 saatlik Holter monitörizasyonu, gerekli durumlarda renkli Doppler ekokardiyografi ve efor testi (treadmill) yapıldı. Erkeklerde ayrıca östrojen, serbest ve total testosteron düzeyleri ölçüldü.

BULGULAR
Minimal QT değeri erkeklerde daha az bulundu (p=0.043). Kadınlarda ortalama QT, QTc aralığı, erkeklerde QT dispersiyonu daha fazla idi (sırasıyla p=0.022, p<0.001, p=0.025). Erkeklerde 20-44 yaş ile 45-69 yaş grubu arasında maksimal QT ve QT dispersiyonunda anlamlı farklılık izlendi (sırasıyla p=0.049, p=0.043). Ortalama ve maksimal QT aralığı değerlerinde parasempatik tonusun belirleyici olduğu görüldü. Antropometrik özellikler ile QT aralığı arasındaki bağıntılarda kadın grubunda anlamlı ilişki saptanmazken, erkek grubunda bel/kalça oranı ile ortalama QT ve minimal QTc aralığı pozitif ilişki gösterdi (sırasıyla, r=0.188, p=0.049 ve r=0.236, p=0.013). Erkeklerde seks hormon düzeylerinin de QT aralığı üzerinde belirleyici olduğu saptandı.

SONUÇ
Antropometrik ve otonomik faktörlerin QT aralığı üzerine etkinliği cinsiyetler arasında dikkate değer farklılıklar göstermektedir.