Akut koroner sendromlu, diyabetik olmayan hastalarda metabolik sendrom ile TIMI risk skoru arasındaki ilişki

Amaç: Diyabetik olmayan metabolik sendromlu (MS) hastalarda açlık ve tokluk glisemi düzeyi karşılaştırılarak bu parametrelerin TIMI risk skoru ile ilişkisi araştırıldı.
Çalışma planı: Çalışmaya kararsız angina pektoris ve ST yükselmesiz miyokard infarktüsü ile başvuran, bilinen diyabeti olmayan 73 ardışık hasta (9 kadın, 64 erkek; ort. yaş 58±11) alındı. Hastaların yatış TIMI risk skorları ve koroner anjiyografileri değerlendirildi; taburculuk öncesinde açlık glukozu ve lipid değerleri ölçüldü ve standart oral glukoz tolerans testi (OGTT) uygulandı. Metabolik sendrom tanımlaması iki şekilde yapıldı: Hastalarda MS olup olmadığı önce ATP-III (National Cholesterol Education Program’s Adult Treatment Panel III) ölçütlerine göre, daha sonra, bu ölçütlerden bozulmuş açlık glukozu yerine bozulmuş glukoz toleransı (GT) dikkate alınarak belirlendi.
Bulgular: ATP III ölçütlerine göre 30 hastada (%41.1) MS tanısı kondu. TIMI risk skoru ortalaması MS’li grupta daha yüksekti; ancak, fark anlamlı değildi (p=0.052). Bozulmuş GT temel alınarak MS tanımlaması yapıldığında, MS’li hasta sayısı 34’e (%46.6) yükseldi. Bu sınıflamada, TIMI risk skoru ortalaması MS’li grupta anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0.017). Çokyönlü varyans analizinde, yüksek TIMI risk skorunu öngören parametrelerin, daralmış damar sayısı (odds oranı 3.02, p=0.02, 95% güven aralığı 1.91-7.64) ve OGGT ikinci saat glukozu (odds oranı 1.040, p<0.001, 95% güven aralığı 1.018-1.063) olduğu görüldü.
Sonuç: Diyabetin dışlandığı akut koroner sendromlarda MS azımsanamayacak sıklıktadır. Diyabeti olmayan hastalarda MS tanımlamasında bozulmuş GT’nin kullanılması, TIMI risk skoru ile korelasyonu artırmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Kan glukozu, koroner hastalık, glukoz intoleransı, glukoz tolerans testi; metabolik sendrom X; risk değerlendirmesi