Diyabetik Hastalarda Koroner Stent ile PTCA Sonuçlarının Karşılaştırılması

Diyabetes mellitus (DM) perkütan koroner anjiyoplasti ( PTCA) sonrası restenoz için major bir risk faktörü oluşturmaktadır. Son çalışmalar intrakoroner stentlerin PTCA ile kıyaslandıklarında restenozu önemli derecede azalttığını göstermektedir. Bununla beraber koroner stentlerin diyabetik hastalarda etkisi ile ilgili çalışmalar sınırlıdır. Çalışma kliniğimizde DM'da nativ koroner damarlarda PTCA ve stent sonuçlarının erken ve orta dönem kıyaslanmasını amaçlamıştır. PTCA uygulanan 63 diyabetik hasta PTCA grubunu, stent uygulanan 36 diyabetik hasta stent grubunu oluşturdu. Her iki grupta hastalar arasında klinik ve anjiyografik özellikler açısından önemli bir fark yoktu. Erken dönemde, işlem ve klinik başarısı, hastane içi dönemde gelişen major komplikasyonlar her iki grupta önemli bir fark göstermedi. 8 aylık toplam klinik takip sonucunda PTCA yapılan diyabetik grupta istenmeyen kardiyak olay oluşma toplamı stent uygulanan diyabetiklere göre anlamlı derecede yüksekti (%38'e %13.9 p=0.02). PTCA ve stent grubunda ölüm (%3.2 ve%2.8), akut miyokard infarktüsü (AMİ) (%3.2 ve %5.6), tekrar PTCA girişimi (%14.3 ve %2.8) benzer olmasına karşılık, PTCA grubunda koroner by-pass cerrahisi (KBG) (%17.5 ve %2.8 p =0.0001) önemli derecede yüksek bulundu. Toplam revaskülarizasyon PTCA grubunda %31.7 iken stent grubunda %5.6 (p=0.005) idi. Sonuç olarak PTCA yapılan hastalarda diyabetin orta dönem klinik izlemede restenozu yansıtan istenmeyen kardiyak olaylar açısından bir risk faktörü oluşturduğu; intrakoroner stentlerin ise bir risk faktörü oluşturmadığı düşünüldü ve diyabetik hastalarda intrakoroner stentlerin PTCA 'ya tercih edilmesinin daha uygun olabileceği sonucu çıkarıldı.