Sol ventrikül geometrisi diyabetli hastalarda koroner akım rezervini etkiler

AMAÇ
Bu çalışmamızda yeni diabetes mellitus tanısı konmuş hastalarda sol ventrikül geometrik paternleri ile koroner akım rezervi (KAR) arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmamıza yeni diabetes mellitus tanısı konmuş 116 hasta ile sağlıklı 31 olguluk kontrol grubu dahil edildi. Tüm hastalara ekokardiyografik değerlendirme yapıldı. Diyabetli hastalar sol ventrikül kitle indeksi ve göreceli duvar kalınlığına göre dört gruba ayrıldı (NG: Normal geometri; KR: Konsantrik remodelling; EH: Ekzantrik hipertrofi; KH: Konsantrik hipertrofi). KAR koroner hiperemik diyastolik en yüksek hızının istirahatteki en yüksek hıza oranı olarak hesaplandı.

BULGULAR
Kontrol grubu ile kıyaslandığında diyabetli hasta grubunda KAR azalmış bulundu (p<0.05). En düşük KAR, kontrol grubu ve diğer gruplar kıyaslandığında KH grubunda saptandı (p<0.05, hepsi için). Aynı zamanda, KAR değeri KR ve EH grubunda NG ve kontrol grubuna göre daha düşük bulundu. İki değişkenli analizde KAR, sol ventrikül geometrisi ile (r=-0.449, p=0.001), sol ventrikül kitle indeksi (r=-0.401, p<0.001), göreceli duvar kalınlığı (r=-0.247, p=0.008), HbA1c (r=-0.576, p<0.001) ve mitral kapak E/A oranı ile (r=0.239, p=0.01) ilişkili bulundu. Çok değişkenli analizde, KAR sol ventrikül geometrisi (β=-0.449, p<0.001), sol ventrikül kitle indeksi (β=-0.192, p=0.016) ve HbA1c (β=-0.576, p<0.001) ile bağımsız ilişkili saptandı.

SONUÇ
Yeni diabetes mellitus tanısı konmuş hastalarda KAR bozulmuştur. Bu bozulmanın derecesi normal geometriden konsantrik hipertrofiye doğru artmaktadır. Bu durum diabete bağlı miyokardın yapısal yeniden şekilllenmesinin KAR üzerine etkili olabileceğini düşündürmektedir.