Amaç: Sol Ana (LM) bifürkasyon hastalığında tekliye karşı çift stent stratejisinden sonra yeni başlangıçlı atriyal fibrilasyonun (NOAF) insidansı ve prognostik değeri henüz araştırılmamıştır.
Yöntemler: Merkezimize 1 Ocak 2008 ile 1 Mayıs 2018 arasında komplex LM bifürkasyon hastalığı ile sevk edilen, Cross-over provizyonel stentleme, T veya T-ve-Protrüzyon (TAP), Culotte ve Nano-inverted-T (NIT) teknikleri kullanılarak tedavi edilen hastaların prosedürel ve tıbbi verilerini geriye dönük olarak analiz ettik. Farklı stent stratejilerinin takip döneminde NOAF riski üzerindeki rolünü değerlendirmek için çok değişkenli Cox-regresyon analizi kullanıldı.
Bulgular: Beş yüz iki hasta (316 erkek, ortalama yaş 70,3 ± 12,8 yıl, ortalama Syntax skoru 31,6 ±6,3)değerlendirildi.Ortalama37,1±10,8aylık(aralık22,1-39,3ay)takiptehedeflezyon başarısızlık (TLF) oranı %10,1 idi. Stent trombozu ve kardiyovasküler mortalite vakaların sırasıyla %1,2 ve %3,6’sında gözlendi. 502 hastanın 23’ünde (%4,6) NOAF gelişti. NOAF’li hastalar daha sıklıkla kadın, yaşlı, obez, diyabetikti ve sıklıkla TLF ve kardiyovasküler ölüm yaşadılar. NOAF’sız sağkalım, tekliye karşı çift stent tekniği ve diğerlerine kıyasla çift stent teknikleri arasında NIT lehineydi. Çok değişkenli analizde tek stent stratejisinin çift stent tekniğine kıyasla daha düşük NOAF riski vardı (HR: 1,14, %95 GA: 1,10-1,19, P < ,001 vs HR: 1,28, %95 GA: 1,23-1,32, P < ,0001).
Sonuç: PCI ile tedavi edilen distal LM bifürkasyon hastalığında NOAF düşük bir insidansa sahipti, ancak çift stentleme tekniğinden sonra, tek stentleme tekniğine kıyasla, daha sık sonuçlandı ve daha kötü sonuçlarla ilişkiliydi.
Cite this article as: Rigatelli G, Zuin M, Picariello C, et al. Prognostic impact of new-onset atrial fibrillation after single or double stent left main bifurcation PCI. Turk Kardiyol Dern Ars 2022;50(4):256-263.