İleri Yaştaki Bireylerde Lipoprotein(a)’nın Koroner Arter Kalsifikasyonu ve Kemik Mineral Yoğunluğu ile İlişkisi

AMAÇ
Koroner arter kalsifikasyonu (KAK) ve osteoporoz, yaşa bağlı gelişen, inflamasyon ve lipid düzensizliği gibi ortak mekanizmalara sahip, birbiriyle ilişkili patolojilerdir. Lipoprotein(a) [Lp(a)], her iki sürece de katkıda bulunabilecek potansiyel bir faktör olarak önerilmiştir. Bu çalışmanın amacı, statin kullanmamış ileri yaştaki bireylerde KAK, kemik mineral yoğunluğu (KMY) ve Lp(a) düzeyleri arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.


YÖNTEM
Bu retrospektif çalışmaya, bilgisayarlı tomografik koroner anjiyografisi ve Lp(a) ölçümü yapılmış, ≥55yaş olan 310 hasta dahil edildi. KAK görsel olarak değerlendirildi, KMY ise vertebral Hounsfield birimleri kullanılarak ölçüldü. Hastalar Lp(a) düzeylerine göre, ≤30, 30–49 ve ≥50 mg/dL olarak üç gruba ayrıldı. Yaş ve cinsiyet için eğilim skoru eşleştirmesi yapıldı.


BULGULAR
KAK bulunan hastalarda Lp(a) düzeyleri daha yüksek [36,4 ± 33,2 vs. 21,7 ± 27,8 mg/dL, p<0,001], HDL-K düzeyleri daha düşük [52,6 ± 14,6 vs. 57,5 ± 17,9 mg/dL, p=0,010] ve KMY daha düşük [152,9 ± 50,2 vs. 169,1 ± 51,0 HU, p=0,009] idi. Çok değişkenli analizde hem Lp(a) hem de HDL-K, KAK’ın bağımsız belirleyicileri olarak bulundu. Düşük KMY ve KAK prevalansının, Lp(a) gruplarına göre kademeli olarak arttığı izlendi; Lp(a) ≤30 mg/dL olanlarda düşük KMY %28,9 ve KAK %52,6; Lp(a) 30–49 mg/dL olanlarda %37,2 ve %66,7; Lp(a) ≥50 mg/dL olanlarda %58,6 ve %80,3 (p=0,002 ve p=0,001) olarak saptandı.


SONUÇ
Yüksek Lp(a) düzeyleri hem KAK hem de düşük KMY ile ilişkilidir. Lp(a) ≥50 mg/dL, hem damar hem kemik yapısında eş zamanlı bozulma riski taşıyan bireyleri belirlemede ortak bir biyobelirteç olarak kullanılabilir.