Amaç: Yaşam sürelerinin uzaması ile birlikte akut koroner sendrom (AKS) tanısı konan yaşlı birey sayısı günden güne artmaktadır. Bu çalışmadaki amaç 80 yaş ve üzeri hastalarda AKS’nin hastane içi mortalite öngördürücülerinin belirlenmesidir.
Yöntemler: Akut koroner sendrom tanısı ile hastaneye yatırılan 80 yaş üzerinde 171 hastanın (86 erkek, ortanca yaş 83 yıl) demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri hastane kayıtlarından geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Hastane içi mortalite 19 hastada (%11.1) gelişti. Ölüm nedenleri kardiyojenik şok (n=6, %31.5), akut böbrek yetersizliği (n=6, %31.5), aritmi (n=4, %21) ve septik şok (n=3, %15.7) idi. Ölen hastalarda ST yükselmeli miyokart enfarktüsü (STYME) oranı daha fazla [14’e (%73.7) karşı 31 (%20.5), p<0.001], zirve troponin [3.1 (7.2) ng/mL’e karşı 0.3 (1.6) ng/mL, p<0.001] ve CK-MB değerleri [96.7 (194) ng/mL’e karşı 10.9 (36.2), p<0.001] anlamlı olarak daha yüksekti. Lojistik regresyon analizinde yüksek GRACE risk skoru [OR (odds oranı): 1.074, GA (güven aralığı) %95 (1.039–1.110), p<0.001], ejeksiyon fraksiyonunun ≤%40 olması [OR: 8.113, GA %95 (1.101–59.773), p=0.040] ve anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörü/anjiyotensin reseptör blokörü (ACEI/ARB) kullanılmaması [OR: 0.075, GA %95 (0.006–0.995), p=0.049] ölüm ile ilişkili bulunmuştur.
Sonuç: Akut koroner sendrom tanısı alan 80 yaş ve üzeri hastalarda yüksek GRACE risk skoru, öncesinde ACEI/ARB kullanılmaması ve başvuru anındaki düşük ejeksiyon fraksiyonu hastane içi mortalite ile ilişkilidir.
Anahtar Kelimeler: Akut koroner sendrom, yaşlılık; mortalite.
Copyright © 2025 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi
