Primer Perkütan Koroner Girişim Uygulanan ST Segmenti Yükselmeli Miyokard Enfarktüslü Yaşlı Hastalarda Tiroid Fonksiyonları Tüm Nedenlere Bağlı Uzun Dönem Mortalite ile İlişkilidir

AMAÇ
Çalışmadaki amacımız STEMI tanısı ile primer perkütan koroner girişim yapılan ileri yaş hasta grubunda uzun dönem tüm nedenli mortalite ile tiroid fonksiyonları arasındaki ilişkiyi göstermektir.


YÖNTEM
STEMI tanısı ile primer PKG yapılan 65 yaş üzeri 270 hasta retrospektif olarak incelendi. Dışlanma kriterleri sonrası 198 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar, hastane dışı mortalite durumuna göre 2 gruba ayrıldı. Anjiyografi, laboratuvar, ekokardiyografi ve elektrokardiyografi verileri analiz edildi.


BULGULAR
Çalışmadaki 198 hastanın ortalama yaşı 72,5 ± 6,6 yıl, median takip süresi 1017 ay idi. Mortalite grubunda yaş yüksek saptandı (70,4 ± 5,4 vs. 74,5 ± 6,9, P < 0,001). Multivariate analizde yaş (OR: 1,59, P = 0,003), insülin (OR: 2,561, P = 0,016), Angina Balon zamanı (OR: 1,134, P = 0,002), ciddi darlık sayısı (OR: 1,702, P = 0,003), kreatinin (OR: 3,043, P < 0,001), sT4 (OR: 2,026, P = 0,026) mortalitenin bağımsız prediktörleri olarak saptandı. Korelasyon analizinde sT4 düzeyi, ürik asit düzeyi ile (R: 0,182, P = 0,02) sT3 ise albumin (R: –0,253, P = 0,001) ve kreatinin (R: –0,224, P = 0,003) düzeyleri ile korele bulundu. sT4 düzeyinin 0,99 ng/ml’nin üstünde olmasının mortaliteyi öngördürmedeki duyarlılığı %76, özgüllüğü %54, eğri altında kalan alan 0,675 olarak saptandı. Kaplan–Meier analizinde sT4 yüksekliğinin mortalite ile güçlü ilişki gösterdiği bulundu (P = 0,01).


SONUÇ
Çalışmamızda STEMI tanısı ile primer PTCA yapılan yaşlı hastalarda bilinen faktörlerin dışında tiroid fonksiyonlarındaki subklinik değerlerin mortalite artışı ile ilişkili olduğu saptanmıştır.