Çocuklarda transkateter atriyal septal defekt kapatılması sırasında radyasyon maruziyetini azaltmak mümkün müdür?

AMAÇ
Kalp kateterizasyonu, doğuştan kalp hastalığı olan hastalarda radyasyona maruz kalmanın ana nedeni olmaya devam etmektedir. Çocuklar radyasyonun hem yıkıcı hem de zararlı etkisine daha yatkındırlar ve bu hastalarda maruziyeti azaltmak için her türlü çaba gösterilmelidir. Radyasyonun azaltılmasının bir yolu da düşük atım floroskopi hızı kullanmaktır. Bu çalışmanın amacı, transkateter atriyal septal defekt (ASD) kapatılması sırasında, 15 fps (saniyedeki resim atım hızı) protokolü ve 3.75 fps floroskopi protokolünün radyoasyon maruziyetini karşılaştırmaktadır.

YÖNTEMLER
Aralık 2014 ile Eylül 2016 tarihleri arasında gerçekleştirilen transkatater ASD kapatma prosedürleri (Grup 1; 3.75 fps floroskopi oranı kullanılarak) ile Aralık 2011 ile Kasım 2014 (Grup 2; 15 fps floroskopi oranı kullanılarak) arasında gerçekleştirilen prosedürler radyasyon maruziyeti açısından karşılaştırıldı. Radyasyon dozu; hava kerma (mGy) ve doz alan çarpımı (DAP; mGy/m2) olarak ölçüldü.

BULGULAR
Her iki grupta 80 hasta vardı. Demografik özellikler, vücut ağırlığı ve boy açısından gruplar birbirine benzerdi. Ortalama floroskopi süresi Grup 2’de anlamlı olarak uzundu. Gruplar arasında floroskopi süresi farklı olduğundan, DAP ve hava kerma floroskopi süresine göre indekslendi. Grup 1’de indekslenmiş DAP ve hava kerma dozu ile vücut ağırlığına göre indekslenmiş DAP ve hava kerma Grup 2’de daha düşüktü (p<0.001).

SONUÇ
Pratikte kullanılan en düşük hız olan 3.75 fps floroskopi protokolü ile radyasyon dozunda anlamlı bir azaltma olduğunu saptadık. Uygulanan yenilikçi radyasyon dozu azaltma protokolü, transkatater ASD kapatılması işleminin güvenirliliğini ve etkinliğini azaltmadan kolayca uygulanabilir. Bu yöntem hastaların ve sağlık personelinin güvenliği için de uygulanmalıdır.