İzole Koroner Arter Bypass Ameliyatı Sonrası Postoperatif Atriyal Fibrilasyon Gelişiminde Küçük Hava Yolu Disfonksiyonunun Prediktif Rolü

AMAÇ
Atriyal fibrilasyon (AF), koroner arter baypas cerrahisi (KABG) sonrası en yaygın aritmidir. Akciğer fonksiyonlarında bozulma ile AF arasındaki ilişki daha önce tarif edilmiştir. Bu çalışmada amacımız, izole KABG geçiren hastalarda küçük hava yolu fonksiyonunun postoperatif AF (PoAF) tahmin etmede prognostik etkisini değerlendirmekti.


YÖNTEM
Ocak 2020 ile Ağustos 2020 arasında merkezimizde izole KABG uygulanmış olan 283 hasta retrospektif olarak analiz edildi. Hastalar, PoAF varlığına göre 2 gruba ayrıldı. Hastaların demografik özellikleri kaydedildi; ameliyat öncesi yapılmış olan spirometri parametreleri değerlendirildi. Küçük hava yolu fonksiyonu, spirometri ile ölçülen zorlu orta ekspiratuvar akım (FEF25%-75%) değerleri ile belirlendi. Demografik verilerin iki grup arasında dengeli bir şekilde dağılımını sağlamak için propensity skoru eşleştirme yöntemi uygulandı.


BULGULAR
Çalışma popülasyonumuzdaki PoAF sıklığı %30,7 idi. Propensity eşleştirmesi sonrasındaki analizde FEV1/FVC% [80,6 (73,8-87,8) vs. 76,3 (66,7-81,6), P = 0,006] ve FEF25%-75% (87,4 ± 14,2 vs. 75,2 ± 15,8, P = 0,001) PoAF grubunda anlamlı derecede daha düşüktü. Çok değişkenli analizde, lökosit sayısı, sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonu, kross-klemp süresi ve FEF25%-75% izole KABG sonrası PoAF gelişiminin bağımsız prediktörleri olarak bulundu. ROC eğrisi analizinde, 81% optimal eşik değeri ile FEF25%-75% PoAF varlığını %63,8 duyarlılık ve %70,1 özgüllükle tespit edebildi.


SONUÇ
Çalışmamız, özellikle küçük hava yolu obstrüksiyonunun bir göstergesi olan FEF25%-75% gibi spirometri parametrelerinin, izole KABG geçiren hastalarda PoAF gelişimi için basit bir öngörü aracı olabileceğini gösterdi.