Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi blokerleri ve kardiyovasküler sonuçları: Randomize klinik çalışmaların meta-analizi

AMAÇ
Hipertansiyon kardiyovasküler (KV) ve serebrovasküler morbidite ve mortalite için en yaygın değiştirilebilir risk faktörüdür. Bu çalışma renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi (RAAS) blokajının KV sonuçlar üzerine etkilerini belirlemeyi amaçlamaktadır.

YÖNTEMLER
Bu çalışma PRISMA (Preferred Reporting Items for Systemic reviews and Meta-Analyses) yöntemine uygun şekilde planlandı. Veri tabanları Aralık 2014 tarihine kadar yayımlanan makaleleri araştırmak üzere tarandı. İki farklı çalışma grubu seçildi. Birincisi RAAS blokeri (anjiyotensin reseptör blokeri [ARB] veya anjiyotensin-dönüştürücü enzim inhibitörü [ACEİ]) ile plasebo veya aktif tedaviyi kıyaslayan randomize klinik çalışmaları içerdi. İkinci grup ARB ile ACEİ’yi kıyaslayan randomize klinik çalışmaları içerdi. Her iki gruptaki çalışmalarda da tüm nedenlere bağlı mortalite, KV mortalite, aniden ortaya çıkan KV olay, miyokart enfarktüsü, serebrovasküler olay, inme, kalp yetersizliği ve kalp yetersizliği nedeniyle hastaneye yatış gibi KV sonuç parametresi veya ölüm bildirildi.

BULGULAR
277.609 hastayı içeren 51 çalışmanın 54 çiftli kıyaslanması alındı. RAAS blokerleri ile RAAS blokeri olmayan ilaçlar arasında en sık görülen KV sonuçlar (tüm nedenlere bağlı mortalite, KV mortalite, KV olay, miyokart enfarktüsü, kalp yetersizliği ve inme dahil) açısından istatistiksel anlamlı farklılık (risk oranları 0.805–0.967) olduğu gözlendi. ARB’ler ve ACEİ’ler tümüyle benzer bulundu (risk oranları 0.923-1.090; tümü anlamlı değil).

SONUÇ
Hipertansiyonlu hastalarda KV sonuçlar açısından RAAS blokerleri RAAS blokeri olmayan diğer ilaçlara kıyasla üstündür. ARB ve ACEİ’ler bu sonuçlar açısından benzerdir.