Küçük Çocuklarda Transkateter "Coil" Oklüzyonla Duktus Arteriosus Açıklığının Kapatılması: Erken Sonuçlar ve Orta Dönem İzlem

Bu çalışmada tartisı 4.5 ile 10.0 kg (ortanca: 7.6), duktus çapı 1.5 ile 4.5 mm (ortanca: 4.0) olan 16 hastada Jackson serbest/erne kontrollü "coil"lerle gerçekleştirilen duktus arteriosus açıklığı (PDA) oklüzyonunun erken ve orta dönem sonuçlan değerlendirildi. Oklüzyon için 10 olguda (%62 .5) tek "coi/", diğerle rinde ikişer "co il" kullanıldı. İşlem sırasmda embolizasyon gözlenmedi. 3 hastada (%18.75) işleme bağlı konıplikasyon gelişti: Bir olguda insizyon yerinden tedavi gerektirmeyen abandan kanama oldu. Diğer ikisinde fenıoral arter tronıbow g elişti ve streptokinaz pelfiizyonu ile düzeldi. Ancak bu olgulardan birinde PDA 'da tam oklüzyon sağlannı ı şken streptokinaz sonrası duktus rekanalize oldu ve mekanik hemo/iz gelişti. Çalışmada ikinci oklüzyon işlemi gerek duyulan tek hasta bu oldu. 7 olguda (%43.75) anjiografik olarak tanı oklüzyon sağlandı. Ertesi gün, renkli Doppler ekokardiografi ile tanı oklüzyon orammn %81.25'e ( 13 olgu); altı aylık izlem süresini tamamlayanlarda %1 OO'e (15 olgu) çıktığı görüldü. Hastalarm son kontrollerinde sol pulmoner arter (LPA) ile ana pulmoner arter (APA) ve çıkanaort (AAo) ile inen aort (DAo) akını hızlan karşılaştın/dı ve aralannda istatistiksel anlamda farklılık görülmedi. Ancak izlem boyunca akını hızı LPA'da iiç, DAo'da bir hastada > 2 nı/sn bulundu. İki boyutlu ekokardiografi ile bu hastalardan üçünde "coil"in damar içine fıllklaşllğı göriildii. Son hastada ise APA akım hiZI da yüksekti. Çalışmamız düşük tarll/ı çocuklarda PDA 'n m "co il" oklüzyonunun güvenilir bir yöntem olduğu nu ancak bazı teknik ayrıntılara dikkat edilmesi gerektiğini ve APA ya da DAo akım hı z ımn yüksek bulunmasımn her zaman obstrüksiyon aniamma gelmediğini göstermektedir.