MİTRAL KAPAK PROLAPSUSUNA BAĞLI MİTRAL YETERSİZLİĞİ CİDDİYETİNİ DEĞERLENDİRMEDE DOPPLER EKOKARDİYOGRAFİ YÖNTEMLERİNİN GÜVENİLİRLİĞİ

AMAÇ
MVP li hastalarda mitral yetersizliği (MY) karakterifarklı olup ciddiyetinin en doğru bir şekilde saptanması gerekmektedir. ilk kez yapılan bu çalışmamızda, mitral yetersizlik takibinde kullanılan ekokardiyografik metotları MVP li hasta grubıma uygulayarak bu metotların güvenilirliğini saptamayı amaçladık. M aletyel ve Metotlar: Çalışmaya MVP teşhisi konan en az orta derecede mitral kaçağı bulunan 47 hasta dahil edildi. Referans metot olarak aort ve mitral akımlarıncı dayalı kantitatif Doppler metodu alındı. Ciddi mitral yetersizliği regiiljitanfraksiyon 50 olarak tanımlandı. Yetersizliği değerlendirmede Doppler ekokardiyografi parametreleri olarak yetersizlik jet alanının sol atriyum alanına oranı (JA/SAA), yaklaşan akım bölgesi (PJSA.) metoduyla hesaplanan efektifregürjitan orifis alanı (EROAPİSA) ve regürjitan volüm (RV-PİSA), mitral yetersizlik akımının en dar kısmı vena kontrakla genişliği(VKG), mitral E hızı ve sistolik pulmoner venöz ters akım (SPVTA) varlığı araştırıldı.
BULGULAR
Ciddi mitral yetersizliği varlığı (n=28) ile EROA-PISA (r=0.85, pSONUÇ
MVP li hastalarda mitral yetersizliğinin ciddiyetini değerlendirmede baştaPİSA olmak üzere VKG, mitral E dalgası hızı ve SPVTA gibi Doppler ekokardiyografi yöntemleri kullanı/abilirken, JA/SAA oranı MY cidddiyetini değerlendirmede yeterli bir yöntem değildir.