Aort darlığı olan hastalarda TAVI sonrası sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonunun düzelmesinin mortaliteye etkisi

AMAÇ
Transvalvüler aort kapak implantasyonunun (TAVI) semptomatik şiddetli aort darlığı (AD) olan hastaların sonuçları üzerindeki etkilerini değerlendirmek ve işlem sonrası sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) değişiminin ve kardiyak yapısal değişimin mortalite üzerindeki etkisini tahmin etmek.


YÖNTEMLER
Taranan 191 hasta arasından 151 hasta 3 merkezde analiz edildi. Hastalar, düşük ejeksiyon fraksiyonlu AD (LVEF <%40), hafif düşük EF’li AD (LVEF %40-49) ve korunmuş EF’li AD (LVEF ≥%50) olarak üç alt gruba ayrıldı.


BULGULAR
Ortalama takip süresi 19.4±12.4 (54’e kadar) ay idi. Tüm nedenlere bağlı mortalite her üç grup arasında benzer saptandı (p=0.901). Çok değişkenli analizlerde, strok volüm indeksi (SVİ) (Exp (B): 0.039, %95 CI: 0.011-0.013, p<0.001), başlangıç kan üre azotu (Exp (B): 1.022, %95 CI: 1.006-1.038, p=0.006) ve TAVI sonrası LVEF değişim yüzdesi (d-LVEF) (Exp (B): 0.046, %95 CI: 0.004-0.610, p=0.046) mortalite için bağımsız faktörlerdi. ROC eğrisi analizine göre, SVİ <35 mL/m2 olan hastalarda d-LVEF
≤ %10 olması mortaliteyi öngörmede %50 duyarlılık ve %75 özgüllük (0.72 AUC) değerine sahiptir.


SONUÇ
Belirgin LV tersine yeniden şekillenmesini yansıtan, TAVI’den hemen sonra LVEF’nin iyileşmesinin, AD hastalarında sağ kalımı öngörmede etkisi vardır ve SVİ düşük olan hastalarda daha önemlidir.