GİRİŞ Bu çalışma atriyal takiaritmilerin erken nüksü (ATEN) ile elektriki kardiyoversiyondan (DC/CVN) hemen sonraki atriyal aktivasyon arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla düzenlendi. Erken atriyal aktivasyon paterni ile zamanının ATEN`nü öngöreceği hipotezi test edildi. Metodlar: Çalışmada tesadüfi seçilmiş 123 hastada yapılan 123 DC/CVN işleminden sonra ilk 20 dakika içinde ATEN`nün öngörülmesinde klinik ve elektrokardiyografik değişkenleri inceledik. Başarılı elektriki kardiyoversiyon süresince devamlı alınan EKG kayıtları üzerinden en az 35 atriyal atım olmak üzere atriyal aktivite tipi (sinus, atriyal erken vuru, füzyon veya kavşak atımı) ve PP aralıkları değerlendirildi.
SONUÇLAR ATEN izlenmeyen 101 hasta (ortalama yaş 66±13 yıl) nükssüz grubu’nu oluştururken, nüks grubu’nda ise (n=22) (ortalama yaş 69±11 yıl) başarılı DC/CVN sonrası 20 dakika içinde ATEN izlendi. Nüks grubunda atriyal aritmi 118±280 sn içinde (3 sn-20 dakika) nüks etti. Kullanılan antiaritmikler ve diğer ilaçlar yönünden gruplar arasında fark yoktu. Nüks grubunda hipertansiyon sıklığı anlamlı olarak fazlaydı. Çalışmada yüksek pPP50 % değeri, artmış PAC/total atım oranı ve minimum PP intervali ATEN’nü öngörmekteydi.
SONUÇ Hipertansiyon hikayesi DC/CVN sonrası ilk 20 dakika içinde ATEN’in öngörülmesinde tek klinik belirleyici olarak saptandı. Yüzey EKG’sinden ölçülen “coupling” aralığı kısa sık erken atriyal aktivitenin varlığı, ATEN’ün önlenmesinde hızlı müdahaleden fayda görecek bir grubu ortaya çıkarabilir. Bu grup hastalarda ATEN’ün önlenmesinde CVN esnasında erken atriyal aktivitenin baskılanması hedef alınabilir.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi