Perkütan Transluminal Anjiyoplasti Sonrası Restenozun Klinik ve Anjiyografik Prediktörlerinin Araştırılması

Bu çalışmanın amacı, perkütan transluminal koroner anjiyoplasti (PTKA) sonrası resteroz gelişiminin prediktörleri olabilecek klinik ve anjiyografik kriterleri araştırmaktı. Çalışmanın materyelini, Cleveland Clinic Foundation'da, 1984-1989 yılları arasında, çok damar, çok lezyon PTKA uygulanmış ve daha sonra kontrol anjiyografileri yapılabilmiş olan, yaş ortalamaları 67+7, 64'ü erkek, 79 hasta oluşturmuştur. Kontrol anjiyografilerinde restenoz saptanan ve saptanmaya gruplar ayrılarak, bu gruplar çeşitli klinik ve anjiyografik kriterler açısından kıyaslanmıştır. Klinik parametre olarak alınan yaş, cins, diabetes mellitus, hipertansiyon, gut hastalığı, sigara, hiperlipemi, aile öyküsü, angina pektoris fonksiyonel derecesi ve işlem sonrası uygulanan ilaç tedavisi gruplar arasında anlamlı fark göstermemiştir. Anjiyografik kriterlerden rezidüel darlık derecesi (P<0.01), sol ön inen dal lokalizasyonu (P<0.005) ve sol ventrikül fonksiyon bozukluğu (P<0.05) restenoz gelişen grupta anlamlı şekilde farklı bulunmuştur. Sonuç olarak, bu tür anjiyografik özelliklerin varlığında, PTKA sonrası anjiyografik takiplerin gerekli olduğu kanaatine varılmıştır.