Türk Atriyal Fibrilasyon (TAF) Çalışması Non-valvüler Atriyal Fibrilasyonlu Hastalarda Antikoagülan ve Aspirin'in Tromboembolik Risk Üzerine Etkilerinin Karşılaştırıldığı Çokmerkezli, Randomize Çalışma

Atriyal fibrilasyon 60 yaşın üzerinde prevalansı %6'ya kadar ulaşan, beraberinde artmış tromboemboli riskini getiren kardiyak bir aritmidir. Nonvalvüler atriyal fibrilasyonlu (NVAF) olgularda, Türkiye'de tromboembolik komplikasyonları önlemek amacıyla antikoagülan tedavinin uygulanabilirliğini ve alternatif tedavi olarak aspirinin değerini araştırmak istedik. Çalışmaya İstanbul, Ankara ve İzmir'den 8 merkez katıldı. Çalışma 1 Nisan 1995 tarihinde başladı ve 1 Haziran 1997 tarihinde hasta alımına son verildi. Olgular en az bir yıl süre ile izlendiler. Çalışmaya 735 NVAF'lu hasta alındı. 281'i aspirin, 223'ü coumadine ve 231'i kontrol grubuna randomize edildi. Ancak protokol ihlali nedeniyle olguların 376'sı çalışmadan çıkarıldı, 359 olgu (119'u aspirin, 120'si coumadine ve 120'si kontrol) değerlendirmeye alındı. Antikoagülan grubuna protrombin zamanı (PT) normalin 1.5-2 katı, INR 2-2.5 arasında olacak şekilde coumadine (Coumadin-Eczacıbaşı) tablet, aspirin grubuna günde 300mg aspirin (Coraspin-Bayer) verildi. Coumadine grubundaki olgular aylık PT kontrolleri ile, aspirin ve kontrol gruplarındaki olgular üçer aylık kontroller ile izlendiler. Aspirin grubunda 7 (%5.9) olguda, coumadine grubunda 1 (%0.8) olguda ve kontrol grubunda 12 (%10.0) olguda tromboembolik olay gelişti. Kontrol grubuna göre coumadine grubunda tromboemboli sıklığı anlamlı olarak azdı (p=0.008). Aspirin grubu ile coumadine grubu arasında tromboembolik olay sıklığı açısından anlamlı fark saptanmamasına karşın, kontrol grubu ile de aralarında anlamlı fark yoktu. Tromboembolik olay sıklığında, coumadin grubunda kontrol grubuna göre %94 risk azalması saptandı. Aspirin grubunda, kontrola göre anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte kontrol grubuna göre %46 emboli riskinde azalma görüldü. Kanama açısından değerlendirildiğinde aspirin ve kontrol gruplarında birer majör kanama saptanmasına karşın (%0.8), coumadine grubunda 5 majör kanama (%4.2) oldu. Üç grup arasında anlamlı fark saptanmadı. Tedavi gruplarında ölüm dağılımı incelendiğinde izleme süresi içinde toplam 25 ölüm görüldü. Bunların 12'si (%10.8) aspirin, 7'si (%5.8) coumadin ve 6'sı (%5.0) kontrol grubundaydı. Üç grup arasında anlamlı fark bulunmadı. Sonuç olarak atriyal fibrilasyonlu hastalarda tromboemboli riskini azaltmada tercih edilecek ilaç coumadine olmalıdır. Ancak emboli riskini %46 azalttığı göz önüne alınarak ülkemiz koşullarında, coumadine kullanılamadığı durumlarda, aspirin atriyal fibrilasyonlu hastalarda tromboembolik riski azaltmada alternatif bir tedavi olabilir.