1988-1991 yılları arasında 69'u kadın (% 14), 436'sı erkek (% 86) 505 olguya koroner anjiyoplasti uygulandı. Yaş ortalaması 51±7 idi (26-81). Olguların 304'ü (% 60) tek damar, 145'i (% 29) iki damar, 56'sı (% 11) 3 damar hastası idi. Olguların 485'inin (% 96) ejeksiyon fraksiyonu % 50'nin üstündeydi. Major komplikasyon 505 olgunun 31 (% 6.1) inde görüldü. Ölüm oranı % 1.2 idi. "Stepwise regression" analizi, primer hedef darlığın modifiye ACC/AHA klasifikasyonu ve diabetin bulunmasının işlem komplikasyonunu belirleyen bağımsız değişkenler olduğunu gösterdi (Modifiye ACC/AHA skor p=0.0002, diabet p=0.0001). Tip A lezyonlarda % 3, tip B1 lezyonlarda % 7.5, tip B2 lezyonlarda % 13.8, tip C lezyonlarda % 22 komplikasyon oranları saptandı. Sonuç olarak, klinik olarak önemli olan ara risk grubunu B1 ve B2 olarak ayırmak, standart ACC/AHA şemasından daha bilgilendiricidir. Ayrım yeri lezyonları ve yüksek dereceli darlık (% 80-99) lezyonları komplikasyon açısından önemlidir.
Anahtar Kelimeler: Anjiyoplasti, komplikasyon, koroner anjiyoplasti komplikasyon öngördürücüleriCopyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi