Hipertiroidili hastalarda transözofajiyal ekokardiyografiyle sol atriyum apendiks fonksiyonlarının değerlendirilmesi

AMAÇ
Hipertiroidili hastalarda, transözofajiyal ekokardiyografiyle, sistemik emboli için önemli bir anatomik yapı olan sol atriyum apendiksinin (SAA) kontraktil fonksiyonu değerlendirildi.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmada aşağıdaki özelliklere sahip dört hasta grubu transtorasik ve transözofajiyal ekokardiyografiyle incelendi: Atriyal fibrilasyonlu (AF) ve hipertiroidili hastalar (grup I, n=23), sinüs ritmindeki hipertiroidili hastalar (grup II, n=22), AF’li kontrol grubu hastaları (grup III, n=12) ve sinüs ritmindeki kontrol grubu hastaları (grup IV, n=12). Grup I ile grup III’ün, grup II ile grup IV’ün transtorasik ve transözofajiyal ekokardiyografi bulguları karşılaştırıldı.

BULGULAR
Standart transtorasik ekokardiyografi parametreleri açısından gruplar arasında anlamlı farklılık yoktu. Transözofajiyal ekokardiyografiyle yapılan değerlendirmede, grup I’de ölçülen ortalama SAA boşalma (0.5 m/s) ve doluş (0.5 m/s) hızları, grup III’ün değerlerinden (sırasıyla 0.3 m/s, p=0.028 ve 0.4 m/s, p=0.015) daha yüksek bulundu. Grup II’de de, grup IV ile karşılaştırıldığında, SAA boşalma (0.7 m/s ve 0.4 m/s, p=0.0001) ve doluş hızları (0.7 m/s ve 0.4 m/s, p=0.0001) daha yüksek bulundu.

SONUÇ
Bulgularımız, hipertiroidili hastalarda SAA’nın kontraktil fonksiyonlarının korunduğunu göstermektedir. Bu veriler, hipertiroidili hastalarda SAA’da staz ve trombüs oluşma riskinin az olabileceğini düşündürmektedir.