Otoimmün hepatit olan hastalarda ventrikül repolarizasyonu parametreleri

AMAÇ
Otoimmün hepatit (OİH) hem çocuklar hem yetişkinleri etkileyen bir karaciğer hastalığıdır. Tanımlanamamış bir etiyoloji ile birlikte enflamatuvar karaciğer histolojisi, artmış transaminaz düzeyleri, organa özgü olmayan otoantikorların ve immünoglobülin G seviyelerinin artışı ile karakterizedir. Ventriküler repolarizasyon önceden karaciğer sirozu olan hastalarda T dalgası ve QT aralığı ölçümleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Ventriküler repolarizasyon QT aralığı, QT dispersiyonu ve T dalga ölçümleri kullanılarak tanımlanabilir. Son zamanlarda, Tp-e aralığı, Tp-e/QT ve Tp-e/QTc oranlarının ventrikül aritmisi ve mortaliteyi öngörmede yeni göstergeler olabilecekleri gösterilmiştir. Bu çalışmada, OİH’de Tp-e aralığı ve Tp-e/QT oranını kullanarak ventrikül repolarizasyonunu araştırmayı amaçladık.

YÖNTEMLER
OİH’li 31 ve 31 sağlıklı kontrol olgusu çalışmaya alındı. Tp-e aralığı, Tp-e/QT ve Tp-e/QTc oranı 12 derivasyonlu elektrokardiyogram ile ölçüldü.

BULGULAR
QT aralığı (378.9±41.4 ve 350.0±22.7; p=0.001), QTc aralığı (396.8±46.7 ve 367.3±34.9; p=0.039), Tp-e aralığı (68.2±12.3 ve 42.5±6.8; p<0.001), Tp-e/QT oranı (0.18±0.02 ve 0.12±0.01; p<0.001) ve Tp-e/QTc oranı (0.17±0.02 ve 0.11±0.01; p<0.001) OİH’li hastalarda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu.

SONUÇ
Çalışmamız Tp-e aralığı, Tp-e/QT ve Tp-e/QTc oranlarının OİH’li hastalarda artmış olduğunu gösterdi.