Sol Ventrikül Destek Cihazı Enfeksiyonlarının Flor-18 Florodeoksiglukoz Pozitron Emisyon Tomografisi/Bilgisayarlı Tomografi ile Görüntülemesi

Amaç: Sol ventrikül destek cihazları (LVAD) ileri kalp yetmezliğinde sağkalımı önemli ölçüde iyileştirir, ancak enfeksiyöz komplikasyonlar önemli bir klinik zorluk olmaya devam etmektedir ve bildirilen sepsis oranları 1-2 yıl içinde %20-40 arasında değişmektedir.Enfeksiyonların özellikle driveline veya pompa lokalizasyonlarında erken ve doğru saptanması, tedavi stratejileri açısından kritik öneme sahiptir.

Yöntem: Bu retrospektif çalışmada LVAD enfeksiyonundan şüphelenilen 15 hastanın F18 FDG PET/BT görüntüleri analiz edilmiştir. Görüntülerde enfeksiyon varlığı, lokalizasyonu (driveline vs. pompa), yayılımı değerlendirilmiş ve mikrobiyolojik kültür sonuçları ile karşılaştırılmıştır.

Bulgular: F18 FDG PET/BT, %100 duyarlılık, %66 özgüllük, %92 pozitif prediktif değer ve %100 negatif prediktif değer göstermiştir. 15 hastanın 13’ünde (%87) PET/BT pozitif bulunmuş; ortalama SUVmax 7,73 olarak belirlenmiştir. On hastada enfeksiyon yalnızca driveline’de, üç hastada ise hem driveline hem pompada lokalize edilmiştir. Görüntü bulguları, kültür sonuçları ile uyumlu olup, başlıca etkenler Staphylococcus aureus ve Pseudomonas aeruginosa olarak saptanmıştır.

Sonuç: F18 FDG PET/BT, LVAD enfeksiyonlarının saptanması ve lokalizasyonunda yüksek duyarlılığa sahip non-invaziv bir yöntemdir. Klinik karar süreçlerinde—örneğin cihaz değişimi veya hedefe yönelik antibiyotik tedavisi gibi—yol gösterici olabilir; özellikle pump enfeksiyonlarında gereksiz invaziv işlemleri önleyerek, kalp nakli gibi zamanlı müdahaleleri destekleyebilir.

Anahtar Kelimeler: Driveline, flor-18, florodeoksiglukoz, enfeksiyon, sol ventrikül destek cihazı, maksimum standart alım değeri, pozitron emisyon tomografisi/bilgisayarlı tomografi, pompa enfeksiyonu