Hipertansiyonu olan diyabetik hastalarda kan basıncı kontrolü ve antihipertansif tedavi yaklaşımları

AMAÇ
Hipertansiyon, tip 2 diyabeti olan hastalarda sık olarak eşlik eden bir hastalıktır. Hipertansiyonun tedavisi, diyabetin makro ve mikrovasküler komplikasyonlarının azaltılmasında oldukça önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmanın amacı hipertansiyonu olan diyabetli hastalarda kan basıncı kontrol (<140/85 mmHg) düzeyini saptamak ve antihipertansif ilaçların reçetelenme biçimini değerlendirmektir.

ÇALIŞMA PLANI
Bu çalışma, Türkiye’de üçüncü basamak bir merkezde yürütülen ileriye dönük, kesitsel, gözlemsel bir çalışmadır. Yediyüz yedi diyabetli hasta içinden hipertansiyonlu 500 hasta hipertansiyon kontrolü ve tedavi yaklaşımlarının belirlenmesi için değerlendirildi. Lojistik regresyon analizi kullanılarak her bir antihipertansif ilaç sınıfının makro ve mikrovasküler hastalıkların varlığı açısından reçetelenme olasılığı araştırıldı.

BULGULAR
Hastaların çoğu (%95) antihipertansif ilaç kullanmakla birlikte sadece %41’i hedef kan basıncı değerlerine (<140/85 mmHg) ulaşmıştı. Renin anjiyotensin sistemi (RAS) blokerleri en sık (%82.4) reçete edilen antihipertansif ajanlardı ve RAS blokerleri ile diüretik kombinasyonu en sık tercih edilen kombinasyon tedavisi idi. Hastaların çoğu bir veya iki antihipertansif ilaç kullanmaktaydı (sırasıyla, %39.5; %44.7). Koroner arter hastalığı olan hastalarda beta bloker kullanımı daha olası idi (Odds oranı=3.6; %95 güvenlik aralığı=2.3-5.6; p<0.001).

SONUÇ
Diyabetli hipertansif hastaların çoğu hipertansiyon tedavisi almalarına rağmen, yarıdan fazlasında kan basıncı kontrol altında değildir