İnfarktüs alanında canlı miyokard saptanması revaskülarizasyondan fayda görecek olguların belirlenmesi yönünden önem taşır. Miyokard canlılığını belirlemede basit bir yöntem olarak düşünülen treadmill egzersiz testinde geçirilmiş miyokard infarktüsüne (MI) ait Q dalgası bulunan derivasyonlarda ST segment yükselmesinin önemi, yakın dönemde MI geçirmiş ve istirahat elektrokardiyogramında ST segmenti isoelektrik hatta ya da <1.0 mm yükselmiş olan 30 olguda incelendi. Canlılık, infarktüsün geçirildiği tarihten itibaren 9±2 hafta içinde egzersiz TI-201 single photon emission kompüterize tomografi (SPECT) ile değerlendirildi. Geç görüntülerde redistribüsyon izlenmeyen (sabit defekt) olgularda TI-201 reinjeksiyon protokolü uygulandı. Tüm olgulara koroner anjiyografi yapıldı. Ventrikülografide bölgesel duvar hareketi 7 segmentli model üzerinden 0-3 arası değerler alan skorlama ile belirlendi. Olgular, egzersizle ST yükselmesi tespit edilenler (grup 1, n=16) ve edilmeyenler (grup 2, n=14) olarak iki gruba ayrıldı. Canlılık, 1. grupta 16 hastda tespit edilirken (% 100), 2. grupta sadece 8 hastada (% 57) saptandı (p<0.01). Ayrıca her iki grup arasında koroner arter hastalığı yaygınlığı açısından anlamlı fark bulunmazken, 1. grupta infarktüsle ilgili arteri (İİA) tıkalı 10 hastanın tümünde, 2. grupta ise İİA tıkalı 6 hastanın üçünde (% 50) distalden kollaterallerce doluş izlendi (p<0.02). Duvar hareketi bozukluğu ise 1. grupta 2. gruba kıyasla anlamlı artmış bulunurken (4.6 ± 1.8'e karşı 3.1±1.2 p<0.02) her iki grupta da sol ventrikül anevrizmasına rastlanmadı. Bu bulgular yakın dönemde MI geçirmiş olgularda, ciddi duvar hareketi bozukluğu görülse dahi, egzersizle ST segment yükselmesinin canlılık ile yakından ilişkisi olduğunu düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler: Egzersizle ST yükselmesi, miyokard canlılığıCopyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi