Güneydoğu Anadolu Bölgesi`nde üçüncü basamak bir hastanede enfektif endokarditin epidemiyolojik, klinik ve mikrobiyolojik özellikleri

AMAÇ
Üçüncü basamak üniversite hastanemizde enfektif endokarditin (EE) epidemiyolojik, klinik ve mikrobiyolojik özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmada, 2004-2007 yılları arasında, modifiye Duke ölçütlerine göre kesin EE tanısı konan 72 hasta (31 kadın, 41 erkek; ort. yaş 45±16; dağılım 18-80) incelendi. Hastaların, yaş, cinsiyet, altta yatan kalp hastalığı, bakteremiye zemin hazırlayan etkenler, ekokardiyografik ve mikrobiyolojik bulgular, tedavi, komplikasyon ve mortalite ile ilgili bilgileri değerlendirildi.

BULGULAR
Enfektif endokardit 47 hastada (%65.3) doğal kapakta, 21 hastada (%29.2) mekanik protez kapakta, iki hastada (%2.8) kalp pili üzerinde saptandı. İki hastada (%2.8) enfeksiyonun yeri belirlenemedi. Romatizmal kalp hastalığı (%36.1) en yaygın kapak patolojisiydi. Hem doğal kapaklarda (%43.1) hem de prostatik kapaklarda (%13.9) en sık etkilenen kapak mitral kapak idi. En yaygın semptom ateş (n=60, %83.3) idi. Yirmi dört hastanın (%33.3) elektrokardiyografisinde anormal bulguya rastlandı. Transtorasik ve/veya transözofageal ekokardiyografide 63 olguda (%87.5) vejetasyon, 41 olguda (%56.9) orta-ciddi derecede mitral yetersizliği, 21 olguda (%29.2) aort yetersizliği, 29 olguda (%40.3) triküspit yetersizliği saptandı. Kültürlerde etken mikroorganizma olarak en sık stafilokok (%26.4) ve streptokok (%22.2) üredi; 26 olgunun kültürlerinde (%36.1) üreme olmadı. Yirmi hastaya (%27.8) cerrahi tedavi uygulandı. Ana komplikasyon olarak en sık konjestif kalp yetersizliği (n=23, %31.9) ve serebrovasküler olay (n=10, %13.9) görüldü. Hastane içi ölüm 11 olguda (%15.3) meydana geldi.

SONUÇ
Bulgularımız Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde üçüncü basamak bir hastanede EE’nin epidemiyolojik, klinik ve mikrobiyolojik özelliklerini yansıtmaktadır.