Akut Miyokard İnfarktüsündeki Kardiyojen Şokta İntra-Aortik Balon Pompası Uygulaması

Koroner yoğun bakım ünitesinde Aralık 1990-Nisan 1993 tarihleri arasında akut miyokard infarktüsünde (AMİ) kardiyojen şok (KŞ) gelişen ve intraaortik balon pompası (IABP) endikasyonu konulan 42-78 yaşları arasında 41 hasta incelendi. Bu olgulardan 20'sine IABP uygulandı (grup A). Çeşitli sebeplerle IABP uygulama imkanı olmayan 21 hasta (grup B) ise medikal tedavi ile izlendi. Grup A'da eski angina anamnezi, inisyal nabız ve zirve CPK enzin değerleri daha yüksek bulundu. Bunun dışında, iki grup arasında anlamlı farklılık görülmedi. Grup A'da 14, grup B'de 15 hasta hastanede öldü; arada anlamlı farklılık saptanmadı. Grup A'da yaşayan ve ölen hastalar karşılaştırıldıklarında, yaşayanların anlamlı derecede daha genç, inisyal nabızları daha hızlı, PCW basınçları daha düşük ve IABP takılma zamanı daha erken hastalar olduğu saptandı. Bu prognostik faktörler B grubunda anlamlı olarak tesbit edilmedi. IABP uygulamasından sonra grup A'da klinik ve hemodinamik yararı saptamak için yapılan ölçümlerde arteryel PO2'nin 57.8±13.6'dan 79.5±16.8 mmHg'ye (p<0.005) yükseldiği, ortalama pulmoner arter basıncı ve pulmoner arter tıkalı basıncının ise 33±5.3 mmHg ve 22±4.6 mmHg'den 27.3±5.9 ve 18.5±5.1 mmHg'e düştüğü (p<0.025, p<0.05) saptandı. Üç hastada 2-5. günlerde 2 femoral emboli ve 1 gangren tehdidi dışında komplikasyon gözlenmedi. Sonuç olarak AMİ'de KŞ vakalarında hastane içi mortalitenin IABP kullananlarla, kallanmayanlar arasında değişmediği saptandı. IABP'un arteryel PO2'yi yükseltip ortalama pulmoner arter basıncı ve pulmoner arter tıkalı basıncını düşürdüğü ve özellikle genç olan hastalarda erken dönemde prognoz üzerinde pozitif etkili bir tedavi şekli olabileceği düşünüldü.