Çocuklarda postüral ortostatik taşikardi sendromu, uygunsuz sinüs taşikardisi ve vazovagal senkop tanı ve tedavisindeki deneyimlerimiz

AMAÇ
Kliniğimize senkop, presenkop, baş dönmesi ve çarpıntı yakınmaları ile başvuran olguların tanı ve tedavilerindeki deneyimlerimizi paylaşmayı amaçladık.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmamıza 2014–2016 yılları arasında çocuk kardiyolojisi polikliniğimize çarpıntı, senkop, presenkop ve baş dönmesi yakınmaları ile başvuran olgular alındı. Olguların detaylı öyküleri, fizik bakı bulguları, laboratuvar incelemeleri ve EKG sonuçları kaydedildi. Gerekli görülen hastalara eğik masa testi, 24 saatlik ritim Holter monitörizasyonu, uzun süreli olay kaydedici ve efor testi uygulandı. Bu veriler ışığında olgulara vazovagal senkop, postüral ortostatik taşikardi sendromu (POTS) ve uygunsuz sinüs taşikardisi tanıları konuldu. Olguların tedavi yaklaşımları değerlendirildi.

BULGULAR
Otuz hastaya vazovagal senkop, 7 hastaya POTS, 2 olguya uygunsuz sinüs taşikardisi tanıları konuldu. POTS tanısı konan olgularımızdan birine Raynaud fenomeni, birine hipertrofik kardiyomiyopati, birine ise homosistinüri eşlik etmekteydi. Vazovagal senkop tanısı konan olguların yakınmaları önlemler ile geriledi. POTS tanısı konan iki olguya ve uygunsuz sinüs taşikardisi tanısı konan iki olguya farmakolojik tedavi başlandı.

SONUÇ
Senkop, presenkop, baş dönmesi ve çarpıntı gibi yakınmalarla polikliniğe başvuran hastalarda tanıda vazova- gal senkop dışında, nadir de olsa postüral ortostatik taşikardi sendromu ve uygunsuz sinüs taşikardisi gibi kardiyovasküler otonomik bozukluklar akılda tutulmalıdır.