Akut ST yükselmeli miyokart enfarktüsü sonrası enfarkt yeri ile sol ventrikül rotasyon parametrelerinin ilişkisi

AMAÇ
ST yükselmeli miyokart enfarktüsü (STYME) sonrası erken dönemde ölçülmüş sol ventriküler (LV) apikal rotasyon değerinin gelişecek olan enfarkt lokalizasyonunu öngörmedeki rolünü araştırdık.

YÖNTEMLER
Yüz yirmi dört hasta ve benzer demografik özelliklere sahip 50 kişilik sağlıklı gönüllü değerlendirildi. 2D-Speckle Tracking ekokardiyografi (STE) kılavuzluğundaki apikal rotasyon açıları ile tc-99m sestamibi-tek-foton emisyon bilgisayarlı tomografi (SPECT) kılavuzluğundaki infarkt lokalizasyonu arasındaki ilişki değerlendirildi. Başarılı primer perkütan koroner girişimden (PPCI) itibaren 2D-STE ortalama 2 gün, SPECT görüntüleme ise ortalama 59 gün sonra yapılmıştı.

BULGULAR
Apikal rotasyon açısı anteriyor miyokart enfarktüsü geçirmiş hastalarda inferiyor miyokart enfarktüsü geçirmiş hastalara ve kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük saptandı (sırasıyla, 6.51±2.4°, 13.20±2.5°, 14.3±2.1°, p değerleri; AntMI-InfMI: 0.000, AntMI kontrol: 0.000, InfMI kontrol: 0.150). SPECT görüntülemede perfüzyon kusurları değerlendirildiğinde, anteriyor miyokart enfarktüslü tüm hastalarda LV apikal duvarda skar gözlendi, ancak inferiyor miyokart infarktüslü sadece 14 hastada apikal skar saptanmıştı (genellikle inferoapikal duvarda). Apikal rotasyon açısının, apikal skar saptanmış hastalarda apikal skar saptanmamış hastalara göre azaldığını saptadık (sırasıyla, 7.6±2.8° ve 14.5±2° p=0.00). ROC analizinde, apikal rotasyon açısı için eğri altındaki alan 0.799, p<0.01; en iyi kestirim değeri olan 12.1° %78.3 duyarlıllık ve %68.2 özgüllük ile STYME sonrası LV apikal skar oluşumunu öngörebilmektedir.

SONUÇ
STYME sonrası erken dönemde apikal rotasyon açısındaki azalmanın tespiti, infarkt skarının sol ventrikül apeksine uzanacağını öngörmede faydalı olabilir.