Diyabetik Koroner Arter Hastalarında Aortik "Stiffness" ve "Distensibilite" Değişimi ve Gliserol Trinitratın Etkisi

Diyabetes nıellir us, koroner arter hastalığr aortik disfonksiyon için önemli bir risk oluşturnraktadtr. Çalışmamızın amacı, diyabetik olan koroner arter hastalarmda aortan111 e/astik özelliklerindeki değişiklikleri göstermek ve buna gliserol Irinitra/m (GT) etkisini araştmııaktrr .
METOD
Bu amaçla çalrşmaya diyabet i ve koroner arter hastaltğr olan 17 olgu (13 kadur, 4 erkek, yaş ortalamasr 58.4±9.4 yri) çaltşma grubu (ÇG) olarak ve koroner arter lıastaltğr o/an.jakat diyabeti olmayan 20 olgu (14 kadm, 6 erkek, yaş ortalamost 56.0±10.7 yri) kontrol grubu (KG) olarak altndr. Hastalara transtorasik ekokardiyografi yaptldr. İntravenöz yol ile 200 pg GT öncesi ve sonrasmda, aortik sistolik ve eliyasto/ik çap indeksleri ve aorrik "distensibilite" ve "stiffiıess" indeks ölçüldü.
BULGULAR
Her iki grupta GT öncesi yaption karştlaşttrnıada yaş, cinsiyet, sigara ku/lamnıt stkltğt, sisto/ik ve eliyasto/ik tansiyon ortalamalan, aortik sisro/ik ve di yasto/ik çaplan indeksleri baktnundan anlamlt farklt/tk yokttı. Çaltşma grubunda KG'ye göre aortik "distensibilite" daha düşiik (s rrasryla 0.0015± 0.0005 ve 0.0026± 0.0007 nımHg·l, pSONUÇ
Koroner arter hasta lamıda diyabetik olanlarda, olmayanlara göre am·rik "distensibilite" daha düşük ve "stiffiress" indeks daha yüksektir. Gliserol Irinitrat her iki grupta aortik "distensibilite" de an/anılt arlişa ve "stiffiıess" indekste anlamlt diişiikliiğe neden o/maktadtr. Glisero/ trinitratuı neden olduğu aortik fonksiyonlardaki iyileşme, diyabet ik grupta nominal olarak daha fazladır.