İzole sol ana koroner arter darlığının uzun dönem cerrahi revaskülarizasyon sonuçları: Tek merkezli sağkalım çalışması

AMAÇ
Bizim bu çalışmadaki amacımız sol ana koroner arter (LMCA) darlığı olan hastaların cerrahi revaskülarizasyon sonrası klinik seyir ve uzun dönem sağkalım sonuçlarını geriye dönük olarak incelemektir.

YÖNTEMLER
Bu çalışmaya tek başına LMCA darlığı tanısı konulan ve cerrahi revaskülarizasyon yapılan 38 hasta (27 erkek, 11 kadın) alındı. Tek başına LMCA darlığı iki grupta sınıflandırıldı: Ostial ve nonostial darlık. Takip seyrinde; kalp nedenli ölüm, yeni bir miyokart revaskülarizasyonu ihtiyacı veya miyokart enfarktüsü gelişimi koroner olay olarak tanımlandı. Ameliyat sonrası değerlendirme periyodu erken ve uzun dönem takiplerinden oluşmaktaydı. Çalışmanın sonlanım noktası tüm nedenlere bağlı ölüm olarak tanımlandı.

BULGULAR
Çalışmaya katılan 38 hastanın 25’inde LMCA ostial darlığı mevcuttu. Hastaneden taburcu edilmeden önceki erken dönem ameliyat sonrası mortalitesi %2.6 idi. Ameliyat sonrası uzun dönemde medyan takip süresi 73.43 (dağılım, 0.17-187.23) aydı. Revaskülarizasyon sonrası koroner olaysız veya perkütan koroner girişimsiz geçen medyan süre 73.43 aydı. Ameliyat sonrası iki yıllık sağkalım oranı %97.4; beş yıllık sağkalım oranı %92.1 idi. Ostial ve nonostial darlığı olan hastaların koroner olaysız geçen süreleri ve ameliyat sonrası sağkalım sonuçları arasında anlamlı farklılık yoktu (sırasıyla, p=0.801 ve p=0.970).

SONUÇ
Mortalite ve koroner olaylar açısından bakıldığı zaman tek başına LMCA darlığının ameliyat sonrası kısa ve uzun dönem prognozu iyi gözükmektedir.