Koroner Arter Hastalığında Güncel Tedavi Yaklaşımlarını Ne Düzeyde Gerçekleştirebiliyoruz?

Kardiyovasküler alanda tedavinin başarısını artırmak için ilgili tedavi kılavuzlarını etkin bir şekilde uygulayıp, bu kılavuzlardaki hedeflere ulaşılması gerekmektedir. Bu çalışmada koroner arter hastalığında (KAH) bir tersiyer merkezdeki tedavi yaklaşımlarının düzeyi ve etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Hasta popülasyonu, bir üniversite hastanesi kardiyoloji kliniğine angina pektoris yakınması ile başvuran ve elektif koroner anjiyo-grafi amacı ile son 1 ay içinde yatırılarak KAH saptanan ardışık 100 olgudan oluşmuştur. Bu olguların hastane dosya kayıtlarından demografik ve klinik özellikleri, koroner risk faktörleri, yatmadan önce ve hastaneden çıkarılırken verilen tedavi, lipid düzeyleri, biyokimyasal tetkikleri, kan basınçları, anjiyografik bulguları, önerilen tedavi planı ve izlemi yapan asistan doktorlara ait faktörler elde edildi. Olguların yaş ortalaması 58±10 olup %21'i kadındı. Tüm olguların %66'sı hiperlipidemik, %59'u hipertansif ve %18'i diyabetikti. Tüm olguların %5'i hipertansif, %20'si hiperlipidemik olduğunu bilmiyordu. Olguların yatışta %46, taburcu olurken %66'sı beta bloker kullanmaktaydı. Taburcu olurken beta bloker verilmeyen 34 hastadan sadece 13'ünde gerçek veya nisbi beta-bloker kontrendikasyonu varken, 7'si kardiyoselektif kalsiyum kanal blokeri kullanıyordu. Onbir hastada ise kullanımı engelleyecek bir durum söz konusu değildi. Olguların yatışta %31'i taburcu olurken %65'i statin kullanmaktaydı. Statin kullanmayan 35 hastadan 11'inde kesin olarak statin endikasyonu vardı ve hiçbir hastada statin kullanımı açısından kontrendikasyon yoktu. Yatışta %32 ve taburcu olurken %66 hasta anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) inhibitörü kullanmaktaydı. ACE inhibitörü verilmeyen 34 hastanın sadece 1 tanesinde ACE inhibitörü kontrendikasyonu varken 11 olguda tedavi kılavuzlarına göre ACE inhibitörü endikasyonu mevcuttu. Sonuç olarak, koroner arter hastalığında mortalite üzerine olumlu etkileri kanıtlanmış olan beta bloker, ACE inhibitörü ve statin grubu ilaçların kullanımları yabancı serilerde bildirilenlere yaklaşmakla birlikte hala yeterli düzeylere ulaşabilmiş değildir. Tedaviye hastanın uyumunu artırmada çok önemli olan hastane içi dönemde ilaç uygulamasının artırılması, hasta ve doktorların bu ajanlar konusunda bilinçlendirilmesi ve cesaretlendirilmesi gereklidir. (Türk Kardiyol Dern Arş 2004; 32: 542-549)