Primer ve Sekonder (Romatizmal) Mitral Kapak Prolapsusunda Ventriküler Geç Potansiyeller: Ventriküler Aritmiler ve Mitral Kapak Morfolojisi İle İlişkisi

Mitral valv prolapsusu (MVP) olgularında ventriküler geç potansiyel (GP) sıklığı ve GP ile ilişkili faktörleri belirlemek amacıyla primer MVP tanısı konmuş 75 olgu (45 kadm, 30 erkek, yaş ort: 42.1±13), kontrol grubu olarak da aynı yaş ve cins özelliği gösteren sağlıklı 30 olgu (kontrol grubu, KG) ve ayrıca primer MVP olgularında GP oluşumuna MY varlığının ve prolapsusun mekanik etkisinin kat· kısını araştırmak amacıyla da aynı yaş ve cins özelliği gösteren sekonder (romatizmal) MVP'Ii 30 olgu çalışmaya alırıdı. Her olguya 24 saatlik anıbu/atuar EKG mönitörizasyonu, iki boyutlu ve Doppler ekokardiyografik değerlendirme ve ventriküler GP analizi yap ıldı. Primer MVP (% 20,15175) olgulannda kontrol (%0, 0/33) ve sekonder MVP (%3,3.1130 olgularına göre daha sık kompleks ventriküler aritmi (VA) saptandı (p<0.05). Yine primer MVP grubunda (%21.3, 16175) kontrol grubuna(% 3.3, 1130) ve sekonder MVP (%3.3,1130) grubuna göre daha sık geç potansiyel saptandı (p<0.05). Primer MVP grubunda yaş, cins, k/ik ve/veya mitral yetersizliği varlığı, ön yaprak uzunluğu, mitral anüler çevre, DE genfiği ve çökme miktarı ventriküler GP ile ilişkisiz bulundu. Bununla birlikte GP saptanan primer MVP'li olgularda saptanmayanlara göre ön (0.39±0.07, 0.32±0.06 mm) ve arka (0.41±0.05, 0.34±0.04 mm) yaprak daha kalın, arka yaprak (1.91±0.3, 1.72±0.4 mm) daha uzun bulundu. Yine GP saptananlarda (%43.7, 7116), saptanmayanlara (%13.5, 8159) göre daha sık kompleks VA saptandı. Sonuç olarak primer MVP'li olgularda kontrollere ve sekonder (romatizmal) MVP'ye göre daha sık kompleks VA ve geç potansiyel saptandı. Primer MVP'de saptanan GP'lerin her iki yaprağın kalın olması ve arka yaprağın uzun olması ve kompleks VA varlığı ile ilişkili olduğu ve özellikle mitral yetersizliği ve prolapsusun mekanik etkisiyle ilişkili olmadığı gözlendi. Bununla birlikte primer MVP'de GP ile ilişkili faktörleri ve GP'in klinik önemini belirlemede daha geniş grup/u çalışmalara ihtiyaç vardır.