Serum CD40 ligand düzeyi ile tek başına ısrarcı atriyum fibrilasyonu ilişkisi

AMAÇ
Enflamasyonun atriyum fibrilasyonu (AF) patogenezinde rol oynadığı düşünülmektedir. Protrombotik ve proenflamatuvar bir molekül olan CD40 ligand (CD40L) ile tek başına AF arasında ilişki daha önce araştırılmamıştır. Çalışmamızda bu ilişki yanında serum CD40L düzeyinin sağlıklı bireylerle tek başına AF’li hastaları ayırt etmedeki rolü de incelenmiştir.

YÖNTEMLER
Çalışmaya tek başına ısrarcı AF’si olan 35 hasta ve kontrol grubu olarak 30 sağlıklı birey alındı. Çalışmaya alınan bütün olgularda serum CD40L ve yüksek duyarlıklı C-reaktif protein (hs-CRP) seviyeleri ölçüldü. Tüm katılımcılara transtorasik ekokardiyografi yapıldı.

BULGULAR
Tek başına ısrarcı AF grubunda ortalama serum CD40L, hs-CRP, sol ventrikül diyastol sonu çap ve sol atriyum çap değerleri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (sırasıyla, 7.4±3.5 ng/mL ve 4.3±1.2 ng/mL, p<0.0001; 3.7±1.6 mg/L ve 1.7±0.8 mg/L, p<0.0001; 53.0±4.2 mm ve 46.0±3.8, p<0.0001; 43.5±3.5 mm ve 33.7±3.5, p<0.0001). Spearman korelasyon analizi serum CD40L düzeyleri ile sol atriyum çapı (r=0.81, p<0.0001) ve hs-CRP düzeyleri (r=0.72, p<0.0001) arasında pozitif korelasyon olduğunu gösterdi. ROC (receiver operating curve) analizinde tek başına AF grubu ile sağlıklı kontrol grubunun ayrımında serum CD40L düzeyinin anlamlı etkinliği saptanarak uygun eşik değer >4.5 ng/mL olarak bulundu (eğri altında kalan alan: 0.847, %95 güven aralığında: 0.759–0.934; p<0.0001).

SONUÇ
Çalışmamızın bulguları serum CD40 ligand seviyesinin tek başına AF gelişiminde önemli rol oynadığına işaret etmektedir. Tek başına AF’li hastalarda CD40L seviyelerinin yüksek tespit edilmesi bu hastaların kardiyovasküler hastalıklar açısından yakından takip edilmesi gerekliliğini düşündürmektedir.