Miyokard Video Yoğunluğu Sistolo-Diyastolik Değişimlerinin Koroner Arter Hastalığı Tanısına Katkısı

Kardiyak kastlma ve gevşeme ekokardiyografi ile kaydedilen miyokard video yoğım/uğımda (MVY) sırasıyla azalma ve artışa neden olmaktadır. MVY da tespit edilen bu sisto/o-diyasto/ik fizyolojik değişimin iskemi ile bozulduğunu ileri süren araştırmalar mevcuffur. Bu çalışma koroner arter hastalığı (KAH) tespit edilen hasta/arta sağlıklı olgulardan kaydedilen sisto/o-diyasto/ ik MVY değişimlerini karşılaştırmak ve yöntemin dipyridamo/ e stres ekokardiyografinin (DSE) tam do,~ruluğuna katkıs ım belirlemek amacıyla planlanmıştır . Bu amaçla KAH tespit edilen 34 hastaya (56±7) ve KAH ilıtimali diişiik olan 20 olguya (52±12) DSE uygulandı. Hasta/ ann istirahat ve stres testi esnasmda video teybe kaydedilen 2-D ekokardiyografi görüntülerinde birbirini takip eden iiç kareliyak siklusun sisto/-sonu ve diyastol-sonu görüntüleri videodan bilgisayara aktan/dı. Tıbbi göriintii işlemede kullamlan bir bilgisayar programı yardımıyla iskemik risk altmdakive normal segment/erin, istirahaffe ve tepe egzersizde, sisto/-sonu ve diyastol-sonu MVY ortalamalan bulundu. MVY indeksi= {diyastol-sonu MVY- sistol- sonu MVY 1 diyastol-sonu MVY x 100} olarak hesaplandı. Çalışmamızda, duvar hareketi skorlaması ile değerlendirildiğinde DSE' nin duyarlılığı: %70, özgüllüğii: %85, tan ı doğruluğu: %77.5 olarak tespit edildi. Dipyridamole stres testi ile iskemik risk altındaki segment/ erin ortalama ve sistol-sonu MVY değerleri normal segment/ere göre artmı ş (ortalama: 48±8 - 40±6; p<0,01, sistol-sonu: 46±10 - 31±5; pAnahtar Kelimeler: Koroner arter hastalığı, miyokardiyal video yoğunluğu, dipyridamole stres ekokardiyografi