Akut Miyokard İnfarktüsünde Lipoprotein(a)'nın Trombolitik Tedavi ve Spontan Reperfüzyona Etkisinin Karşılaştırılması

Akut miyokard infarktüsünde (Ml) lipoprpotein-a'nın [Lp(a)] bir risk faktörü olduğu bilinmesine rağmen, trombolitik tedavi(TT) alan ve almayan hastalardaki etkisi ve mekanizması hakkında bilgilerimiz yeterli değildir. Çalışmamızın amacı TT alan ve almayan hastalarda Lp(a)'nın trombolizis rolünü karşılaştırmaktır. Bu amaçla çalışmaya alınan 78 vaka üç grupta incelendi. Grup-A; 1.5 milyon Ü intravenöz streptokinaz uygulanan 18, Grup-B; total 100 mg intravenöz doku-tipi plasminogen aktivatörü (t-PA) uygulanan 38 ve TT uygulanmayan 22 vaka çalışmaya alındı. Bütün vakalara ilk 7 gün içerisinde koroner anjiyografi uygulanarak, infarktla ilişkili koroner arterin MI'da trombolizis (TIMI) akım derecesi tespit edildi. TlMl- 0 ve I başarısız, TIMI-II ve lll başarılı perfüzyon olarak değerlendirildi. Lp(a)'nın >30 mg/dl olması yüksek olarak kabul edildi. Grup-A ve B hastalarında, Lp(a) seviyesi yüksek ve düşük olanlardaki patensi oranları arasında anlamlı fark bulunmadı (her ikisi için p>0.05). Grup-C hastalarında Lp(a) seviyesi düşük olanlarda, yüksek olanlara göre patensi oranı anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<0.01) Grup-C hastalarının Lp(a) seviyesi, Grup-A ve B ile benzer oranlarda idi (p>0.05). Grup-A,B ve C hastalarında, ayrıca Grup-C hastalarından Lp(a) seviyesi düşük ve yüksek olanlar arasında koroner anjiyografi uygulanma süreleri bakımından anlamlı farklılık yoktu (hepsi için p>0.05).
SONUÇ
Lp(a) seviyesi akut MI vakalarında dışardan verilen trombolitik ajanların (streptokinaz ve t-PA) repelfüzyon sonucunu etkilememektedir. Bununla beraber dışardan trombolitik ajan almayan Akut Ml vakalarında Lp(a) seviyesi düşük olanlarda, olmayanlara göre spontan reperfüzyon alamlı olarak daha fazla bulunmuştur.