Perkütan Koroner Girişim Uygulanan Hastalarda Stent Balon Dilatasyonu Esnasında Koroner Anatomi ve Angina Pektoris Arasındaki İlişki

AMAÇ
Anjina pektoris (AP), retrosternum, göğüs, çene, boyun, omuzlar ve sırt gibi vücudun farklı bölgelerinde basınç-ağırlık, yanma, sıkışma veya rahatsızlık hissi gibi farklı duyumlarla karakterize klinik bir semptom olarak tanımlanır. Koroner arter hastalığı lokalizasyonunun AP’nin yerleşimi, karakteri ve şiddeti üzerine etkisi ile ilgili sınırlı sayıda yayın bulunmaktadır. Bu çalışmada perkütan koroner girişim (PKG) sırasında ortaya çıkan miyokard iskemisine sekonder AP gelişme sıklığı, karakteri, şiddeti, lokalizasyonu ve koroner anatomisi arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır.


YÖNTEM
Çalışmaya toplam 128 hasta dahil edildi ve bu hastalarda 146 lezyon tedavi edildi.


BULGULAR
Sağ koroner artere (RCA) PKG uygulanan hastaların %31,1’inde herhangi bir şikayet tariflenmezken, sol ön inen (LAD) ve sirkümfleks (Cx) arterlere PKG uygulanan hastalarda bu oran benzerdi (sırasıyla, %23,7 ve %19,1). LAD ve Cx arterlerin PKG’sinde basınç-ağırlık hissi sıklıkla gözlenirken, RCA’nın PKG’sinde yanma baskın semptom tanımıydı. Tüm ana koroner arterlerde izole retrosternal ve sol torasik bölge en sık yerleşim yeriydi. Epigastrik lokalizasyon en sık RCA’nın PKG’sinde meydana geldi. Angina şiddeti açısından üç koroner arter arasında fark görülmedi.


SONUÇ
LAD ve Cx’te PKG sırasında basınç-ağırlıklı angina ve RCA’da PKG sırasında yanma anginası sık gözlendi. AP’nin şiddeti üç ana koroner arter arasında benzerdi.