Stabil Angina Pektorisli Hastalarda Koroner Arter Kalsiyum Skoru ile Monosit/Yüksek-Yoğunluklu Lipoprotein Kolesterol Oranı Arasındaki İlişki

AMAÇ
Koroner arter kalsifikasyonu, koroner ateroskleroz için önemli bir belirteçtir. Bu nedenle koroner arter kalsiyum skorunun (CCS) hesaplanması son yıllarda koroner arter hastalığı tanısında rutin bir yöntem haline gelmiştir. Monosit/yüksek yoğunluklu lipoprotein kolesterol oranı (MHR), proaterojenik ve antiaterojenik dengeyi yansıtır ve bu oran koroner ateroskleroz ve kardiyovasküler olaylarla ilişkilidir. Bu çalışma, CCS’nin belirlediği koroner aterosklerozu öngörmede MHR’nin değerini araştırmayı amaçladı.


YÖNTEMLER
Koroner BT anjiyografisi yapılan göğüs ağrısı olan toplam 276 hasta çalışmaya alındı. Hastalar CCS’ye göre [CCS = 0 çok düşük risk (n: 121), CCS = 1-99 düşük risk (n: 100), CCS ≥ 100 orta-yüksek risk (n: 55) olarak] üç gruba ayrıldı. Venöz kan örneklerinden MHR, nötrofil-lenfosit oranı (NLR), sistemik immün-enflamasyon indeksi (SII) ve trombosit-lenfosit oranı (PLR) hesaplandı.


BULGULAR
MHR değerleri orta-yüksek CCS’li hastalarda anlamlı olarak daha yüksekti (1,29 ± 0,59’a karşı 1,41 ± 0,56’ya karşı 1,56 ± 0,58, P =,009). Ancak diğer enflamatuvar belirteçler (SII, NLR, PLR) açısından gruplar arasında fark yoktu. Yaş (OR: 1,178; %95 CI: 1,107-1,253; P <.001), dislipidemi (OR: 14,252; %95 CI: 5,459-37.211; P <,001), sigara (OR: 2,893; %95 CI: 1,317-6,358; P =,008) ve MHR (OR: 1 puanlık artış başına 2,082; %95 CI: 1,016-4,268; P =,045), çok değişkenli analizde CCS’nin bağımsız öngörücüleriydi.


SONUÇ
Verilerimiz, yüksek MHR’nin artan CCS ile önemli ölçüde ilişkili olduğunu göstermektedir. MHR, koroner arter hastalığının öngörülmesine yardımcı olmak için kliniklerde kolay ve hızlı bir şekilde uygulanabilir.