Son dönem böbrek hastalarında hemodiyaliz etkinliğinin ventriküler repolarizasyon üzerine etkisi

AMAÇ
Ventriküler repolarizasyon belirteçleri ventriküler aritmileri ve kardiyak arresti öngörebilir. Bu çalışma hemodiyaliz hastalarında hemodiyaliz seansının ve hemodiyaliz etkinliğinin akut etkilerinin ventiküler repolarizasyon üzerine etkisini araştırmayı amaçlamıştır.

YÖNTEMLER
İki üniversite hastanesinde gerçekleştirilen çalışma kesitsel olarak düzenlendi, 83 hemodiyaliz hastasında ventriküler repolarizasyon belirteçleri hemodiyaliz seansının öncesinde ve sonrasında ölçüldü. Bunlar: QT, QTc, QT minimum, QT maksimum, QT dispersionu (QTd), Tp-e intervali ve Tp-e/QT. İkinci jenerasyon Daugirdas formülü ile hesaplanan Kt/V diyaliz etkinliğini yansıtır. Hastalar Kt/V değerine göre grup 1 ≤1.6 standart diyaliz dozu olarak ve grup 2 >1.6 yüksek diyaliz doz alarak ikiye ayrıldı.

BULGULAR
Otuz altı hasta grup 1’de ve 47 hasta grup 2’deydi. Kadın hastalar istatistiksel açıdan anlamlı olarak grup 2’de daha fazlaydı (p=0.016). Hemodiyaliz sonrası kalp hızı arttı ve kan basıncı azaldı, QT, QTc, QT maksimum, QTd, Tpe intervali ve Tpe/QT ise hemodiyaliz seansı sonrasında uzuyordu (p<0.05). Ventriküler repolarizasyon belirteçleri iki grup arasında benzer bulundu. Diyabetik hastalarda da ventriküler repolarizasyon belirteçleri Kt/V değerlerinden etkilenmiyordu.

SONUÇ
Hemodiyaliz seansı hemodiyaliz etkinliğinden bağımsız olarak ventriküler repolarizasyon parametrelerini uzattığı için hemodiyaliz hastalarında kardiyak arest için bir risk faktörü olabilir. Yüksek hemodiyaliz dozu kalp için her zaman en iyisi olmayabilir.